Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 कुरिन्थियों 8:9 - Sirmouri

9 तुँऐं अमाँरे प्रभू यीशू मसीया की कृपा जाँणों ऐ, के से धनी-सेठ हऐयों भे तुँवारी ताँईऐं कंगाल बणे, जू तिनके कंगाल हणों शे तुँऐं सैठ बंणी ज़ाँव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

9 तुऐं अमारै प्रभु यीशु मसीह का अनुग्रह जाणौए, कै सै सैठ हौयौ बै तोंवारै खातिर कंगाल बौणै गौआ, ताकि तैसकै कंगाल हौए जाणौ लैई तुऐं सैठ हौए जांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 कुरिन्थियों 8:9
43 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तबे भे ऐष्णों हुओं ने चेंई, के से आँमों शे निंराज हों; झील, दे ज़ाव, अरह् जुण्जी माँच्छ़ी तुँऐं आगे थाँम्बड़ो तियारो मुँह खुलो, अरह् तियाँरे मुँहों दा तुओं ऐक सिक्का भेट्दा सेजा ही सिक्का तुँऐं मेरी अरह् आप्णी ढबे शा तिन्खे कंण-माँमंले के रूप दा दिऐ।”


ठीक तेष्णा के आदमी का बैटा; ईथै ईन्देंखे ने आई, के आप्णीं सेवा कराँव; परह् से ईन्देखे आया, के सेवा करह्, अरह् भहिते लोग छुड़ोणों की ताईऐ आप्णा जीवन पराँण भे बल़ीदाँण करी दियों।”


प्रभू यीशू ऐ तेस्खे बुलो, “सीयाल़ी के भे ढूऐं, अरह् अस्माँनों के चोचेटू-चड़कुले के भे कोलों हों; परह् आदमी के बैटे के मुँढो घुसर्णों खे भे जागा ने आथी।”


कियो ऐ सेजा ही बाड़ऐटा आथी ने? कियो ऐ मरियम का बैटा आथी ने? कियो ऐ याकूब, योसेस, यहूदा, अरह् शमौन, का भाऐ आथी ने? कियो ऐस्की बऐणीं आँमों मुँझी ईथे आथी ने?” ऐजो सब-कुछ जाँणियों से बादे लोग प्रभू यीशू पछयाणों के धोके दे रूऐ, अरह् तिन्ऐं तिनू माँनी ने।


ईन्देंखे जबे तुँऐं संईसारिक धंन दे भे ईमाँनदार ने आथी; तअ तबे साच्चो धंन तुओं कैई थंणों खे कुँण देंदा?


अरह् तियाँरे आप्णा आगला जैठा बैटा हुवा, अरह् तेसी टालै कप्डे़ दा मेंठाऐयों चर्णी दा थुवा; किन्देंखे के तिनखे सराँऐ दी जागा ने भेटी।


अरह् हेरोदेस का भडारी खुज़ा के घरवाल़ी योन्ना, अरह् सूसन्नाह, अरह् ऊकी भे बैजाऐ भहती तिरंई थी। जुण्जी आप्णी घरोऊँची शो खर्च करियों प्रभू यीशू अरह् तिन के चैले के सेंवा करह् थी।


प्रभू यीशू ऐ तैस्खे बुलो, “सियाल़ी, के भे ढोऐं असो, अरह् चोंड़ू ऐ भे कुँह्लो बाँणी थुऐ, परह् आदमी के बैटे के मूँडो घोसर्णो खे भे जागा ने आथी।”


बचन आगे ही संईसारी दा थिया, अरह् संईसारी तेसी ही बचन के जाँणें पंय्दा हऐ; तबे भे ईऐं संईसारी ऐ तेसी बचन पंह्छ़्याँणीं ने।


बचन देह्-धारी हुवा, तेने अमाँरे बीच डेरा पाया; कृपा अरह् संच्चाई शा भर-पुर हंऐयों, आँमें तेस्की ऐशी बंड़ियाऐ देंखी; जेष्णीं पंण्मिश्वर के ऐक्लोत्ते बैटे की बड़ियाऐ हों।


ज्ञाँन-निय्म जरूर ऋषी-मूसा के जाँणें भेटे थिऐ; परह् कृपा अरह् संच्चाऐ यीशू मसीया के जाँणें पंह्ऊँच़ीं।


प्रभू यीशू ऐ जबाब दिता, “ऐजी अगाष बाँणी मुँखे ने; परह् तुओं सोभी लोगो की ताँईऐ हऐ रंऐ।


सेजो सब-कुछ़ जुण्जो किऐ बाबा को असो, सेजो सब-कुछ़ मेरो असो; ईन्देंखे मुँऐ ऐजो बुलो, के पबित्र-आत्त्मा मुँह कैई शी भेंटी अंदी बादी बातो तुओं कैई बुल़्दी।


ईनकी ताँईऐं हाँव आपु आप्णा बंल़ी-दाँण करी देऊँ; के ऐ भे संच्चाई की ताँईऐ आप्णाँ बंल़ी-दाँण करी दियों।


ईन्देंखे जे तिनको रिड़णों संईसारी खे धन अरह् तिनकी कमी गऐर यहूदी खे घरोऊँची का कारण बंणा, तअ तिनकी भरपुरी लई कैत्रा भहिता फाय्दा हंदा।


किन्देंखे के मसीया ऐ आपु-आप्खे खुशी ने करी, परह् जेष्णों पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी थो: के “तेरे चुग्लियारे की चुगली मुँह गाशी भारी पड़ी।”


परह् पंणमिश्वर आँमों गाशी आप्णे पियार के भलाऐ ऐशी दाँई पर्गट करह्, के जबे आँमें पापी ही थिऐ, तबे ही मसीया अमाँरी ताँईऐं मरे।


जिन्ऐं आप्णा ऐकलता बैटा भे बंचाऐयों थंई ने, परह् तेसी भे अमाँरी पाप शे आँमों बंचाँणों खे बल़ीदाँण करी दिता; तअ ऐत्रों भहितों देणों गाशी भे से कियों आँमों खे सब-कुछ ऐई मुँझी देंदी ने?


हाँव तुवाँरे बारे दा आप्णे पंणमिश्वर का धन्यबाद सदा करदा रंह्ऊँ, ईन्देंखे के पंणमिश्वर के ऐजी कृपा तुँओं गाशी प्रभू यीशू मसीया के जाँणें हऐ


आगले आदमी आदम की रंच्णाँ धर्ती की माँटी लई करी गऐ; परह् दुज़ा आदमी स्वर्गो का थिया।


प्रभू यीशू की कृपा अरह् पंण्मिश्वर को पियार अरह् पबित्र-आत्त्मा की संगत्ति तुँओं सोभी आरी हंदी रंह।


शोक मंनाँणों वाल़े जिऐं असो, परह् सदा आँनन्द करह्; कंगाल जिऐं असो, परह् ओकी भी भहिते धनवाँन बंणाँऐ दियों; तैष्णें असो, जैष्णों आँमों कैई किऐ ने आथी, तबे भे सब-कुछ थह्।


पंण्मिश्वर ऐ आँमों खे जुण्जी दयालुत्ता यीशू मसीया दे देंखाऐ, तिन्दें लंई आँमों खे आँणों वाल़े ज़ूगौ दे आप्णी अपार कृपा के मुँताबिक देखाऐ दिती;


अरह् मसीया को सेजो प्यार जाँणी पाँव, जुण्जो अमाँरे ज्ञाँन-सम्झ शो बाईरो असो; के तिन्दें लंई तुँऐं पंण्मिश्वर के बादी भरपुरी लंई शुरे-पुरे हऐ ज़ाँव।


मुँखे जू पंण्मिश्वर के लोगो मुँझ्शा सोभी शा छुटा असो, मुँखे ऐजा बरंदाँण भेटी रूआ, के हाँव गऐर यहूदी खे मसीया की अपरंम-पार कृपा के खुषख्बरी शुँणाँऊ;


ऐबे हाँव तिनू दु:खो के जाँणें आँनन्द करू, जू हाँव तुँवारी ताँईऐं ऊठाऊँ; मसीया ऐ आप्णी देह्-शरीर मतल्व कलीसिया की ताँईऐं जू दु:ख भोगी थुवा, तिन्दी जुण्जी किऐ कंम्मीं-पैशी रंऐ रई, हाँव तियों आप्णी देह्-शरीर दी पुरी करूबा।


से भलाऐ करह्, अरह् भलाई की काँम-काज़ दे धंनवाँन बंणों, अरह् दयामाँन, अरह् ओकी की मंद्दत्त कर्णो खे तैयार रंह्।


ईनू आखरी के देसो दे पंण्मिश्वर बैटे के जाँणें; आँमों आरी बात-चीत्त करी, जेसी तिन्ऐं बादी चींजो का हंकदार बाँणा, अरह् तिनके के जाँणें, तिन्ऐं बादी संईसारी की रचणाँ करी।


हे मेरे प्यारे भाऐ बंईणों शुणों। कियों पंणमिश्वरे ईयों संईसारी के गरीब कंगाल छाँटी ने थई, के बिश्वाष दे सैठ-सहऊँकार अरह् तेसी राज्य के हंक-अधिकारी बण्ल़े, जिन्देका बाय्दा पंणमिश्वर तिनू आरी करा जुण्जे लोग तेछ़ौ पियार करह्?


हाँव तेरे कल़ेष अरह् दाल़्ज़ि-पंण जाँणू ऐ, (खास करियों तुँऐं धनी-सैठ असो)! अरह् जू लोग आपु-आप्खे यहूदी बुलो, अरह् से यहूदी ने आथी, परह् दुष्ट-शैतान की मंडल़ी असो, तिनकी तुवाँरे बारे दी चुगली भे जाँणू ऐ।


जुण्जा जींत्ती ज़ाला से ही ईनू चींजों का हंकदार हंदा, हाँव तेस्का पंण्मिश्वर हंदा; अरह् से मेरी अलाद हंदी।


ईन्देंखे हाँव ताँव्खे मंत्त-शीख देऊँ, के आगी दो भाड़ो अंदों सुन्नों मुँह कैई शो मोंले लो, के तू धनी-सैठ बंणी ज़ाऐ, अरह् चीट्टे खोट्णों करह् के बाँम्बियों ताँव आप्णें नाँगे-पंण की शर्मिंन्दगी ने हों, अरह् आप्णी आखी दा लाँणों वाल़ा शुरमा करह् के तेरे आगू देखिलो।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ