Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 पतरस 2:1 - Sirmouri

1 ईन्देंखे बादी साँत्त-भाँत्ती बुराई अरह् बईर भाव, छल़-कप्ट, जल़्ण-डाह्, अरह् नीदया-चुगली आपु शी दुर्की करह्,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

1 इथकारिए, सौबै भान्त कै बुरै बर्ताव शै छुटकारा पाव। ओकी खै धौखा ना दैव, कपटी नी बौणैया। ओकीआरी ज़लन नी राखैया। कोसी कै बदनामी नी कौरेया।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 पतरस 2:1
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

अरे ओ, पाखंडियों! ऋषी-यशायाह की ऐजी बरंम्बाणीं तुवाँरें बारे दी ठीक ही असो:


तुऐं भी बाऐरे शे तअ आदमी कैई शे धार्मिक दे:खाई दियों, परह् तुवाँरे मंन भिंत्रों कपट अरह् अ-धर्म भरा अंदा असो।”


तबे सेजा माँलिक तेस्खे बैजाऐ भहिती डाँट-झाड़ देला, अरह् तेस्की बराबरी पाखंसियों आरी करला; तेथै रूणा-धुणा अरह् दाँद च़ाक्णा हले।”


ओ पाखंडी, आगे आप्णी आँ:खी शा लेकड़ा उडा गाड़, तबे तू आप्णें भाई की आँ:खी को साँट-तेण्का सुवाँ करियों दे:खियों निकाल़ी पाईदा।


आँमें कंण-माँम्ला दियों के दियों ने?” प्रभू यीशू ऐ तिनको कऊँटोल़ अरह् धोखा जाँणी पाया, अरह् बुलो, “तुँऐं मुँह पर्खी लुवा? ऐक रोमी सरकार का सिक्का मुँह कैई लेयाओं, जू हाँव तेसी दे:खू।”


श्राँप-फींटकारा असो तुँओं लोगो गाशी! किन्देंखे के तुँऐं बादे झुणें दंबी अंदी खात्ती जैष्णी असो; जिन्दे गाशी लोग हाडो, परह् तिन कैई ऐजा पता ने लाग्दा, के तिन के लात्तो थाँई, खात्ती बंणी अंदी असो।”


तैतिऐखे जबे हजारंह् लोगो के बै-शुमाँर भीड़ लागी गऐ, ऐत्रें ज़ुगी के लोगो के ढोस्रोल़ै लई ओके लोग घींजिन्दे लागे; तअ तबे प्रभू यीशू सोभी शे आगे, आप्णें चैले खे बुल्दे लागे; के “यहूदी भाट-बाम्णों के खमीर जेष्णें कऊँट्ल़ो शे च़ौक्क्ष रूऐ।


जबे तुवाँरे आप्णी आ:खी का लेक्ड़ा ने दे:खिदा, तअ तबे तू आप्णें भाई खे कैशो बुली सकै के हे ‘भाऐ! ऊडा आ हाँव तेरी आ:खी को साँट ऊडो गाड़ू?’ ओ कऊट्ल़ी! आगे तू आप्णी आ:खी का लेक्ड़ा तअ ऊडा गाड़। तबे ही तू आप्णें भाई की आ:खी को साँट सुओं करियों गाड़ी सकै।


प्रभू यीशू ऐ नतनेएल आप्णी ढबे आँदें देखियों, तेस्के बारे दो बुलो, “देखो, ऐजा सोत्तिखे इस्राएली असो: ऐस्दो किऐ भे कपट ने आथी।”


ईन्देंखे के से सेजी ही काँम-काज़ करह् थिऐं, जुण्जी पंणमिश्वर ने चहाँन्दें, जेष्णाँ के लोभ, बईर भाव शे भरे गुऐ; अरह् डाह अरह् हंत्या, अरह् झगड़े, छल़-कप्ट, अरह् रीष-मिष, दे भरे गुऐ, अरह् चुगल खोर बंणें,


हे भाईयों-बंईणों, तुऐं सम्झदे बालक ने बंणें, बुराई खे तअ बालक बंणों परह् संम्झदें ठग्ड़े बंणों।


ईन्देखे आओ आँमें तियारो दी खुशी मंनाँऊबे ना तअ पुराँणी खटाई शी अरह् ना बुराई की दुष्टता की खटाई शी, परह् सच्चाई अरह् सीधाई की अखमीरी रोटी शी।


किन्देंखे के मुँह डरह् असो, कद्दी ऐशो ने हईयों के हाँव आऐयों जेष्णों चहाँऊ, तेष्णें तुँओं ने दे:खू; अरह् मुँह भी जेष्णाँ तुँऐं ने चहाँदें तेष्णा ही दे:खो; अरह् तुँओं मुंझी झगड़ा, डाह, कोरूध, बिरोध, रीष, चुगली, घमन्ड, अरह् बखैड़ा हों;


साँत्त-भाँत्ती कड़वाट, कुरूध, घीप, अरह् कल़ेष अरह् निदिया अरह् बादे बईर भाव समेत तुँओं शे दुर्के हों।


किन्देंखे के अमाँरी शिक्क्षा ना तअ धोखे शी आथी, अरह् ना गंन्दगी शी, अरह् ना छ़ल़ आरी आथी;


तैष्णीं ही तेसी सेवाक के घरवाल़ी भे ईमाँनदार हों, अरह् ना से गलत्त बात्त करणों वाल़ी, चुंगलियारी ने हों, परह् से च़ौक्क्ष, अरह् बादी बातो दे बिश्वाष ज़ुगीं हंऐ च़ैई।


तेष्णी ही बूड़ी तिरंई का चाल-चल़्ण भे पबित्र लोगो जेष्णाँ हुआ चेंई; से बदी लाँणों वाल़ी, अरह् पिय्कड़ ने हई चेंई, परह् आच्छ़ी बातो शिखाँणों वाल़ी हई चेंई


ईन्देंखे जबे अमाँरे चोंऊँ ढंबै गुवाह्-शाज़्त्त का ऐक बोड़ो बाद्ल़ जियों छ़ाँऐ रूओं; तअ आँमें भे रूकाव्ट देंणों वाल़ी चींज अरह् ऊल़्झ़ाँणों वाले पाप दूर करियों, सेजी दोऊँड़ जिन्दें अमाँरे दोऊँड़्णो ऐ तिन्दे आँमें धिरज शे दोऊँड़ो।


बिचकी चाल-ढाल अरह् संईसारी कि बादी बुराई शे दुर्के रंह्, अरह् नरमाँऐं वाल़े बचन माँनें, जू तुँवारी सासो दे बऐं थुऐ, सेजे बचन माँनोंं, जू तुँवारी आत्त्मा खे मुँक्त्ति दियों।


परह् जे तुवाँरा मंन-सास डाह्-जल़ण अरह् सुवार्थी हिछ़्या शा भरा अंदा असो, अरह् तिन्दा तुँऐं किऐ धमंन्ड करियों साचे को झूठो बाँणियों ने बुल़े।


हे भाऐ बंईणों, ओका ओकी के बदनाँमी ने करे, किन्देंखे के जुण्जे भाऐ बंईणों ओका ओकी के नीदया-बदनाँमी करह्, के आप्णें भाऐ कसूरबार बाँणों; से अज्ञाँ-नीय्म के बदनाँमी करह्; अरह् अज्ञाँ-नीय्म कसूरबार बाँणों; अरह् जे तू अज्ञाँ-नीय्म दा चाल्णों वाल़ा ने, परह् तिन्दे का नींयाँईच़ू बंणें।


कियो तुँऐं ईयो जाँणों के पबित्र-ग्रन्थों का ऐसी कथंन का किऐ अर्थ ने आथी: सेजी आत्त्मा जियों “पंणमिश्वरे आँमों दी बसाऐ थऐ, से बैजाऐ आप्णी हिछ़या शी आँमों खे ऐजी काँमना करह् जिन्दें का प्रत्ति-फ़ल़ डाह्-जल़ण हों”।


हे, भाऐ बंईणों, ओका, ओकी गाशी दोष-बोद्दी ने किन्देंखे के नियाँव कर्णो वाल़ा तुँवारी देव्ल़ी गाशी खल़िया अंदा असो।


आपु-आप्खे अजाद जाँणों, परह् आप्णी अजादी बुराई कर्णो के आड़ ने बंणाँव; परह् आपु-आप्खे पंणमिश्वर के दास जाँणों।


ना तअ तिन्ऐ पाप करा, अरह् ना तिनकी मुँह ज़ात्ती शी छल़-कप्ट, की बातो नीकल़ी।


किन्देंखे के “पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी थो: सेजा जू जीवन शो तियार कर्णो अरह् भले देसो दे:खणें चाव, से आप्णी जीभ बुराई शी अरह् आप्णे ओठ छ्ल़ की बातो शे बंचाऐयों थुऐ।


ईन्देंखे से हजो आदमी की बुरी हिछ़्या के मुताबिक ने, परह् पंणमिश्वर की आछ़ी हिछ़या के मुताबिक जीवन बिताँव।


ईन्देंखे से हरान हों, के जबे तुँऐं ईनू शंगाँव्णें रहण-सहण दा तिनू अ-बिश्वाषी लोगो का साथ ने देंदे, तअ ईन्देंखे से तुँओं खे बुरो-भलो बुलो;


तिनके मुँह ज़ात्ती शो हेबी तोड़ी झूठ ने निक्ल़ी रंई थी, से बै-कसूर थिऐ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ