Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 पतरस 1:8 - Sirmouri

8 तिनशो तुँऐं बिना दे:खी भे पियार करह्, अरह् ऐबे तअ तिनू गाशी बिना दे:खी भे बिश्वाष करियों ऐशे खुशी अरह् मंगन हों, जिन्दे का किऐं बखाँण ने करा ज़ाँव; अरह् से बड़ियाऐ शा भरा अंदा असो;

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

8 तुऐं यीशु खै कौलोंई ना दैखै रैई, पौरौ तोबै बै तुऐं तैसीआरी प्यार कौरौ। तुऐं तैसी इबी ना दैखौ, पौरौ तुऐं तैसी पांदी बिशवाश कौरौ। इथकारिए, तुऐं आनन्द औरौ महिमा शै बैजाए खुशी हौं जिथु शोब्दो लैई ब्यान ना कौरियौ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 पतरस 1:8
37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“सेजा जेस्के मुँह शा जादा आप्णें माँ-बाबा शा लगाव असो; सेजा मुँह ज़ूगा ने आथी; अरह् जेस्के मुँह शे जादा आप्णें नहाँन्ड़िया प्यारे असो, सेजा भे मेरा चैला बंण्णों ज़ूगा ने आथी।


“जे तुँऐं मुँह आरी प्यार कर्दे, तअ तुऐ मेरी अज्ञाँओं का पाल़्ण कर्दे।


सेजे जुण्जे मेरी अज्ञाँऐं माँनों, अरह् तिन्दे का पाल़्ण करह्; सेजै ही मुँह आरी प्यार करह्, अरह् जुण्जे मुँह आरी प्यार करह्; तिनू आरी बाबा प्यार करदा, अरह् हाँव भे तिनू आरी प्यार करदा; अरह् हाँव आपु आप्णें आप तेसी कैई पर्गट हंदा।”


जुण्जा मुँह शो प्यार ने करला, से मेरे बचन का पाल़्ण ने करदा; अरह् जुण्जे बचन तुँऐं शुणों, सेजे बचन मेरे ने, परह् तेसी बाबा के असो; जिन्ऐं मुँह डेयाल़ी थुवा।


तेष्णें ही तुऐं लोग भे हेभी दु:ख्हीं, अरह् शोकित्त हऐ रूऐ; परह् जेई हाँव तुओं कैई शा हजो दुज़ाल़िऐ देंखाई देऊँबा, तेई तुवाँरा मंन आँनन्दित्त हऐयों भरा ज़ाला; अरह् तबे तुवाँरी सेजी खुशी-आँनन्द कुँऐ तुओं कैई शी आगु ने करी बंल़्दा।


प्रभू यीशू ऐ तेस्खे बुलो, “तुँऐं तअ ईन्देखे बिश्वाष करी थुवा, के तुऐं मुँह देखी थुवा? परह् भागोईंत्त असो, सेजे लोग जिन्ऐं मुँह देखी ने थंई; परह् तबे भे से मुँह्दा बिश्वाष करह्!”


प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “जे पंण्मिश्वर तुवाँरा बाबा हंदा; तअ तुऐं मुँह आरी प्यार कर्दे, किन्देंखे के हाँव पंण्मिश्वर शा पय्दा हऐ रूवा; हाँव आप्णी हिछ़़या शा ने, परह् पंण्मिश्वर ऐ मुँह डेयाल़ी थुवा।


तबे तेने ठाँणेंदार ऐ तिनू आप्णे कागी नींऐं अरह् तिनखे भोजन बंणाँया, अरह् बादे घराँने सहमेंत्त पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष करियों मंजा करा।


किन्देंखे के पंणमिश्वर को राज खाँणों-पिणों ने, परह् नियाँव, अरह् मेल-मिलाप, अरह् सेजा आँनन्द-खुशी असो, जू पबित्र-आत्त्मा शा हों।


पंणमिश्वर जू भुर्षे का दाता असो, से तुँओं खे बिश्वाष के जाँणें साँत्त-भात्ते आँनन्द अरह् शाँण्त्ति शे भरपुर करह्, जिन्दें लई पबित्र-आत्त्मा की शक्त्ति शा तुवाँरा भुर्षा शुरा-पुरा हों।


जे कुँऐं प्रभू शो पियार ने करह्, तअ से निर्भाग असो। हे अमाँरे प्रभू आव!


जिन्ऐं आँमों गाशी छाप-मुँहर लाऐ थऐ, अरह् जाँमनी खे पबित्र-आत्त्मा अमाँरे सासो दी देऐ थऐ।


स्वर्गो दा ऊबा टिपा गुवा, अरह् तेथै तेने ऐशी पबित्र बात्तो शुणीं; जिनू बातो के बारे दो किऐ बुलो ने ज़ाँदो; अरह् सेजी पबित्र बातो आदमी खे आप्णें मुँह ज़ात्ती शी बुल्णों के भे अज्ञाँ ने आथी।


अरह् आँमें तअ दे:खी अंदी चींजो ने, परह् बिना दे:खी चींजो दे:ख्दें रंह्; किन्देंखे के दे:खी अंदी चींजो ठीक्के ही देसो की असो, परह् बिना दे:खी चींजो हमेंशा बंणी रंह्दी।


किन्देंखे के आँमें रूप दे:खियों ने, परह् बिश्वाष दे चालो;


पंण्मिश्वर का, तिनके तेसी दाँण खे जिन्दें का बखाँण ने हऐ सक्दा। धन्यबाद हों।


परह् पबित्र-आत्त्मा का फल़ पियार, खुशी, शाँण्त्ति, धीरज, कृपा, भलाऐ, बिश्वाष,


प्रभू यीशू मसीया दा बिश्वाष कर्णो लई, ना खतना, अरह् ना बिना खतने का, तिन्दें का किऐ मतल्व ने आथी; परह् जे मतल्व असो, तअ सिर्फ बिश्वाष का, जुण्जा पियारो लई करा ज़ाँव।


अरह् मसीया को सेजो प्यार जाँणी पाँव, जुण्जो अमाँरे ज्ञाँन-सम्झ शो बाईरो असो; के तिन्दें लंई तुँऐं पंण्मिश्वर के बादी भरपुरी लंई शुरे-पुरे हऐ ज़ाँव।


जुण्जा कुँऐ अमाँरे प्रभू यीशू मसीया शो साच्चो प्यार करह्, तिनू सोभी गाशी अपरंम-पार कृपा हंदी रंह्।


ईन्देंखे के मुँह ईन्दें का पाक्का भूर्षा असो, अंत्त: हाँव जाँणूऐं के हाँव जीऊँदा रंह्दा, परह् तुँओं सोभी की गईलो रंहूबा; जिन्दे लई तुँऐं बिश्वाष दे डटे अंदे रंह्, अरह् बिश्वाष दे खुशी रंह्।


किन्देंखे के खतना वाल़े तअ आँमें ही असो, जू पंण्मिश्वर की आत्त्मा के गुवाह्-शाज़्त्ति शी आरार्धना करह्, अरह् मसीया यीशू गाशी तारीफ करह्, अरह् आप्णी देह्-शरीर की बातो गाशी भूर्षा ने कर्दे।


प्रभू दे सदा खुशी रंह्, हाँव हजो बुलू, के खुशी रंह्।


बिश्वाष का मतल्व ऐजा असो, के जिन्देका आँमें भूर्षा करह्, सेजो पाक्को भेंटदो, अरह् बिना देखी चींजो का नतीजा असो।


बिश्वाष के कारण तिन्ऐं मिस्र देश छ़ुड़ी दितो; अरह् तिनके राजा फ़िरोन के कुरूध का किऐ भे डर ने थी; परह् से पाक्कै अट्ल़ बंणें अंदे रूऐ, जेष्णें के तिन्ऐ बिनाँ देखाई पडे, पंण्मिश्वर देखी लुऐ।


ईन्देंखे तुँऐं मंगन हों, किदेखे के जरूरी असो, के हेभी कुछ देसो खे तुओं कंई किस्म की परख-अजमाँऐंषों के कारण तुँओं दु:ख हंदा;


तअ: तुँओं लोगो खे जू बिश्वाष करह्, सेजा पाथर बैजाऐ किम्त्ति असो, परह् जू विश्वाष ने कर्दे तिनखे, पबित्र-ग्रन्थों दो ऐशो बुलो, के “बाड़िऐ जेसी पाथर निकाँमा बाँणीं थुवा थिया, सेजा ही पाथर कुँणे का कंडवारा बंणा,”


जबे सेजा बड़ा जगवाल़ा पर्गट हला, तअ तुँओं खे बड़ियाऐं को मुँकुट-ताज दियो ज़ालो; जू कोद्दी भे मुँल़शाँन्दो ने।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ