Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 यूहन्ना 5:20 - Sirmouri

20 आँमें ऐजी सच्चाऐ जाँणों ऐ, के पंण्मिश्वर का बैटा आऐ, अरह् आँमों खे ऐजी संम्झ दिती जू सच्चाऐ असो, आँमें तियों जाँणों, अरह् तिन्दें अट्ल़ पाक्के मंन दे बंणें रंह्, जू सच्चाऐ असो, मतल्व तिनके बैटा मसीया प्रभू यीशू शे ही सोतिखे पंण्मिश्वर अरह् सदा-सदा का अमर-जीवन असो।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

20 आमै ऐजौ बै जाणुए कै यीशु मसीह पौरमेशवर का बैटा इयौं दुनिया पांदी आए रौआ औरौ तैणै आमुखै सौमझ दैय राए कै आमै तैसी साची पौरमेशवर कै पौछेयाणु। जिथुकै आमै साची पौरमेशवर कै साथै औरौ तैसकै बैटै यीशु मसीह कै साथै बौणैयौंदे रौंव। यीशु मसीह ही साचा पौरमेशवर औरौ सौदा कै जिन्दगी औसौ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 यूहन्ना 5:20
53 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तबे प्रभू यीशू ऐं जबाब दिता, “तुँओं खे स्वर्गो के राज्य के भेद् की संम्झ देऐ थंऐ, परह् ईनखे ने देऐ थंई।


किन्देंखे के हाँव तुँओं खे ऐशो बुलू, के हाँव तुँओं खे ऐशा बोल, अरह् ज्ञाँन-बुद्धी देऊँबा के तुवाँरा बिरूध कर्णों वाल़ा; भे तुवाँरा किऐ बिरूध ने करी सको।


तबे प्रभू यीशू ऐ तिनू चैले के ज्ञान-बुद्धी खोली दिती, के ऐ पबित्र-ग्रन्थ संहम्झी पाँव।


पंण्मिश्वर कुँणिऐं ने देखी थंई; सिर्फ पंण्मिश्वर के ऐक्लोत्ते बैटे ऐं ही देखी थुवा; जुण्जा आप्णें बाबा की हंगाल़ी दा असो, तेने ही पंण्मिश्वर पर्गट करा।


‘हाँव अरह् बाबा ऐक जीऊँ असो।’”


तेसी देसे तुँओं कैई ऐजा पता लागला, के हाँव आप्णें बाबा दा असो; अरह् तुऐं मुँह्दें असो, अरह् हाँव तुओं दा बसा अंदा असो।


प्रभू यीशू ऐ तेस्खे जबाब दिता, “जुण्जा कुँऐं मुँह आरी प्यार करला, से मेरे बचन का पाल़्ण करदा; अरह् मेरा बाबा तेसी आरी प्यार करदा, अरह् आँमें तेसी कैई आऐयों तेस्की गंईलो रंह्ऊँबे।


प्रभू यीशू ऐ तेस्खे जबाब दिता, “हाँव ही बाट्, सच्चाऐ अरह् जीवन असो; मेरे बीना कुँऐ भे बाबा कैई ने ज़ाँऐ सक्दा।


प्रभू यीशू ऐ तेस्खे बुलो, “ओ फिलिप्पुस, हाँव कोद्दी शुभा बड़े बख्तो तोड़ी, तुँवाँरी गंईलो असो; तअ तबे भे तुऐं मुँह जाँण्दें ने? परह् जेने मुँह देखी थुवा; तेने बाबा भे देखी थुवा: तअ तबे तुऐ ऐजो कैई बुलो, के ‘आँमों कैई शे सिर्फ बाबा के दर्षण कराव?’


तुँऐं मुँह्दे पाक्कै बंणें अँदे रंह्, तअ हाँव तुँओं दा बसा अँदा रँह्ऊबा; किन्देंखे के जे बाली-शाँऐं डाल़ी दी ने जुड़ी अंदी रँह्दी, तअ तिन्दे किऐ भे फल़ ने लागी सक्दे; तेष्णें ही जे तुऐं भे मुँह्दे जुड़े अँदे ने रँह्, तअ तुओं दे भे किऐ फल़ ने लागी सँक्दे।


मुँऐ ईनखे तुवाँरे बचन की देऐ थंऐ, परह् संईसारी ऐं ईन्दे शो बंईर कोरो; ईन्देंखे ऐबे ऐजे लोग भे ईयों संईसारी के ने आथी, जेष्णाँ के हाँव ईयों संईसारी का ने आथी।


“हे धरंमाँत्त्मा, नियाँव कर्णो वाल़ा बाबा! ईऐ संईसारी ऐ तअ तुओं जाँणीं ने, परह् हाँव तुओं जाँणू ऐ; अरह् तिन्ऐ ऐजो जाँणीं पाव, के तुऐं ही मुँह डेयाल़ी थुवा।


अमर-जीवन ऐजा ही असो, के तुँऐं सिर्फ ऐक साच्चै पंण्मिश्वर असो; जिन्ऐं आप्णाँ बैटा यीशू मसीया जेसी तुऐं डेयाल़ी थुवा, तिनू सेजी बादी जात्ती, अरह् बादे प्राँणीं जाँणों अरह् पंह्छ़ियाँणों।


तबे थोंमा ऐ जबाब दिता; “हे मेरे प्रभू! हे मेरे पंण्मिश्वर!”


प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “जे पंण्मिश्वर तुवाँरा बाबा हंदा; तअ तुऐं मुँह आरी प्यार कर्दे, किन्देंखे के हाँव पंण्मिश्वर शा पय्दा हऐ रूवा; हाँव आप्णी हिछ़़या शा ने, परह् पंण्मिश्वर ऐ मुँह डेयाल़ी थुवा।


“तुऐं लोग आपु खे, अरह् आप्णीं बादी मंडल़ी खे संक्न्नै-च़ौक्ष रूऐ; ईन्देंखे के पबित्र-आत्त्मा ऐ तुओं खे ईयों मंडल़ी की रंख्वाल़ी का पंद्-भार देऐ थुवा, के तुऐं पंण्मिश्वर की कलीसिया के साच्चै भेंड़वाल़े बंणों; जिनू पंण्मिश्वर ऐं आप्णें बैटे के लंह्ऊँ देऐयों धारण करी थुऐ।


अमाँरे पुराँणिऐं भे ईन्हीं के असो; अरह् मसीया भी तिन्ही मुँझी पय्दा हुऐं। सेजा मसीया जू सोभी का पंणमिश्वर अरह् ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी भागोईत असो। आमीन।


परह् तेस्की ही ढबे शे तुँऐं मसीया यीशू के असो, जू पंणमिश्वर की ढबे शा आँमों खे ज्ञाँन बंणा, मतल्व धर्म, अरह् पबित्रता, अरह् मुँक्त्ति;


किन्देंखे के पंण्मिश्वर ही असो, जिन्ऐं बुलो, “ईनाँरें मुँझ्शी ज्योत्ति-चंम्को,” अरह् सेही अमाँरे सासो दी चंम्की, के पंण्मिश्वर की बड़ियाऐ की पंछ़याँण की चंम्क यीशू मसीया के मुँख्ड़े शी प्रकाषमाँन हऐ।


ईन्देंखे के जे कुँऐं मसीया दा असो, तअ से नऐ सृष्टि असो: पुराँणी बातो ज़ाँदी रंई; दे:खो, बादी बातो नंई हऐ गई।


सोभी पबित्र लोगो की गईलो भली-भाँत्ती सम्झणों के शँक्त्ति पाव, के तिन्देकी लंम्बाऐ अरह् चौड़ाऐ का असो, अरह् से कैत्रों ऊगलो अरह् कैत्रो निगूओं असो,


अरह् हाँव तिन्दा संमाँऐ ज़ाऊँ, के आप्णी तियों धार्मिक्त्ता आरी, जुण्जी अज्ञाँ-निय्म शी माँनी ज़ाँव; परह् तेसी धार्मिक्त्ता आरी, जुण्जें के मसीया दी बिश्वाष कर्णों के कारण असो; अरह् तेसी बिश्वाष लंई पंण्मिश्वर आँमों आप्णी नंजरी दे धर्मी बंणाँऐ दियों।


ईदा किऐ षक-शुभा ने आथी, के भगत्ति का भेद् गऐरा असो: मंतल्व से जू देह्-शरीर दे पर्गट हुऐ, अरह् पबित्र-आत्त्मा दे धर्मी बंणें; अरह् से स्वर्गदूत्तो कैई शे ऊडे देखाई पडे, अरह् गंऐर यहूदियों मुँझ़ी तिनका प्रचार हुआ; अरह् संईसारी दा तिनू गाशी बिश्वाष करा गुवा, अरह् बड़ियाऐ आरी तिनू स्वर्गो दे ऊबै टीपै गुऐ।


अरह् तेसी धन्यबाद के भुर्षें दे मतल्व आप्णे बड़े पंण्मिश्वर अरह् छुट्कारे देणों वाल़े प्रभू यीशू मसीया कि बड़ियाऐं के पर्गट हंणों की ताक दे रंह्।


परह् बैटे के बारे दो से ऐजो बुलो: “पंण्मिश्वर! तेरो सिंगास्ण ज़ूगौ-ज़ूगौ का असो, अरह् तुऐं आप्णें राज का अंधिकार नियाँव आरी कर्दे।


जुण्जा कुँऐं बैटे को ने माँन्दा, तैस कैई स्वर्गो का पिता भे आथी ने: परह् जुण्जा कुँऐं बैटे को माँनी पाँव, तैस कैई स्वर्गो का पिता भे असो ऐ।


ईन्दें का ख्याल थुऐ, के तुँओं दी सेजी ही शिक्क्षा पाक्की रंऐ च़ेंई, जुण्जी तुँऐं आगे शुभी शुणीं थऐ, अरह् जे तुँऐं तियों ही शिक्क्षा दे पाके अट्ल़ रंह्ले; तअ तुँऐं बैटे अरह् स्वर्गो के पिता दे भे बंणें अंदे रंह्दे।


जू कुँऐं ऐजो बुलो, के हाँव पंण्मिश्वर दा पाक्का असो, तअ तेसी प्रभू यीशू जैष्णाँ जीवन जीऊँणा पड़ो।


आँमें ऐजो दे:खी थो, अरह् ईन्दें के गुवाऐ-शाज़्त भे असो, के पिता ऐ बैटा ईन्देंखे संईसारी दे छुट्कारे मंतल्व मुँक्त्ति देंदे डियाल़ी थुऐ थिऐ।


आँमें आप्णें बारे दो पंण्मिश्वर को पियार जाँणी पाँव, अरह् तिन्दा बिश्वाष भे करह्, के पंण्मिश्वर पियार असो; अरह् जुण्जा कुँऐं पियार का पाक्का अट्ल असो, से पंण्मिश्वर दा भे पक्का अट्ल बंणा अंदा रंह्दा।


पंण्मिश्वर की आत्त्मा तुँऐं ऐशी दाँई पछ़याँणी सको: के जुण्जी आत्त्मा ऐजो माँनी पाँव, के प्रभू यीशू मसीया स्वर्गो शे देह्-धारी आदमी का रूप धारियों संईसारी दे आऐ रूऐ; तअ सेजी ही पबित्र-आत्त्मा पंण्मिश्वर के आत्त्मा हों।


जैस्का ऐजा बिश्वाष असो, के प्रभू यीशू ही मसीया असो, तअ सेजा पंण्मिश्वर की अलाद असो; अरह् जुण्जा कुँऐं आप्णें परमं-पिता पंण्मिश्वर शो पियार करह्, तअ से तैस्की अलादी आरी भे पियार करह्।


तअ जबे आँमें ऐजो जाँणो, के आँमें जू भी किऐं तिनकी हिछ़या शो माँगो, सेजो से आँमों खे देऐ दियों, तअ आँमें ऐजो भे जाँणों ऐ, के आँमें जुण्जो किऐ बिश्वाष शो माँगो, सेजो आँमों भेटी ज़ाँव।


आँमें जाँणों ऐ, के जू कुँऐं पंण्मिश्वर शा पय्दा हऐ रूवा, से पाप ने करदा रंह्दा; परह् पंण्मिश्वर का बैटा तैसी बंचाऐयों थंह्, अरह् सेजा शैतान तेसी छूई भे ने सक्दा।


कुँण असो सेजा जू संईसारी गाशी जीत्त पाँव? कियों सेजा ही आथी ने जू ऐजा बिश्वाष करह्, के प्रभू यीशू मसीया ही पंण्मिश्वर का बैटा असो?


से पंण्मिश्वर के दास ऋषी-मूसा को गीत्त, अरह् तेसी छ़ैल़्टे को गीत्त गाऐ गाऐयों बुलो थिऐ: “हे सर्ब-शक्त्तिमाँन प्रभू पंण्मिश्वर, तेरे काँम-काज़ बड़ी नंखै असो; हे ज़ूगौ-ज़ूगौ के राजा, तेरी चाल ठीक अरह् साच्ची असो।”


तबे मुँऐ स्वर्ग खुलो अंदो देखो, अरह् का देखू के ऐक चीट्टा घोड़ा असो; अरह् तेसी गाशी ऐक अशवार असो, जू बिश्वाष ज़ूगा, अरह् साच्चो बुलो, अरह् से धर्म आरी नियाँव अरह् लड़ाऐ-ज़ूद्ध करह्।


“लौदीकिया नंगर की कलीसिया के दूत्त खे ऐजो लिख: “जू आमीन अरह् बिश्वाष ज़ूगा अरह् साच्चा गुवाह्-शाज़्त्त असो, अरह् पंण्मिश्वर की सिर्ष्टी की उत्त्पत्ति का खास कारण असो, से ऐजो बुलो:


“फिलदिलफ़िया नंगर की कलीसिया के दूत्त खे ऐजो लिख: “जू पबित्र अरह् साच्चा असो, अरह् जू दाऊद की ताल़ी-कुँन्जी थंह्, अरह् जेस्को खूलों अंदो कुँऐं डाकी ने सक्दा, अरह् तेसको डाको अंदो कुँऐं भे खुली ने सक्दा, से ऐजो बुलो


तिनू ऋषी की आत्त्मा जुराल़ी लेरो मारियों बुल्दी लागी, “हे बड़े प्रभू! सच्चाई गाशी चाल्णों वाल़े, पबित्र! प्रभू तुँऐं कोबे तोड़ी अमाँरा नियाँव ने कर्दे? अरह् ईयों संईसारी धर्ती दे रंहणों वाल़े, लोगो कैई शा अमाँरे लह्ऊँ का बद्ल़ा कबे लोंदे?”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ