7 तबे याकूब कैई शे देखाईऐ, अरह् तबे से बादे प्रभू यीशू के खास-चैले कैई शे देखिऐं।
7 तोबै याकूब कै दैखिया तोबै सौबै चोणेयौंदे चैलै खै दैखिया।
तबे सेजे चैले तैख्णीं तेथै शे बीऊँजे, अरह् यरूशलेम खे पाछू हुटे; अरह् तिन्ऐ तेथै सेजे गेंयारंह् चैले अरह् तिनके साथी भे बादे झुणें कंट्ठै देखे।
तिन्ऐ ईयों बादी घट्णाँ गाशी बात-चींत करी ही लऐ थी; के प्रभू यीशू तिनू सोभी के बीचो दे आऐयों खह्ड़े हुऐ; अरह् तिन्ऐं तिनू सोभी खे बुलो, के “तुओं सोभी शाँण्त्ति भेंटी चैंई!”
तबे प्रभू यीशू ऐ खास-चैले बैतनिय्याह गाँव तोड़ी नींऐ, अरह् तिन्ऐं आप्णें हाथ तिनू गाशी थंऐयों तिनखे अशिर्बाद दिता।
तबे संत्त-पतरस ऐं तिनखे चुप्पी रंहणों का ईशारा करा, अरह् तिन कैई बुलो; के कैशा दाँई पंण्मिश्वर ऐं मुँह कंय्दखानें शा बाँईडा गाड़ा, तबे संत्त-पतरस ऐ “याकूब अरह् तिनू सोभी भाई-बंईणों कैई तिनू बादी बातो के खबर दित्ती।” अरह् तबे से आपु तेथै शे नींक्ल़ियों कैथी ओकी जागे दे हुटे।