16 थमयूदे गङ्यूने मेस्ये लूङ् पोलोम्यूने यदे, ङीफ्याने तल्ख, मेस्ये सिंहासनने देन् छ्यानबदे ङीने अन्तङ्स्य, होर्दे थुमाजे छी ङी फ्याने पर्दीसे अम्पीन्लाबे फूमी।
येशूदे ङूने यदे, “नदेने येन ख्यङ्, होरनेयली नमयूने ङ यीय, नङ्ग नमयूदे मीजे च सर्वशक्तिमान परमेश्वरजे स्येत्तेयोर् टूङ्देबे स्वर्गदे मूक्पने रेनब तङ्क्य।”
येशूदे थमयूजे सेम्ने अन्ज्य मन्नब था प्रेत्देबे सेम् सोरो नदे, मेस्ये छीलङ्देबे ङूदे थमयू क्वानेने लेत्दे, होर्दे हम्ब ला खरेब मीने यदे, “नैजे ला फ्रेत्दे ची!” ङूदे ला फ्रेत्दे चीत्दे मेस्ये तम् क्यूरी।
हन्छ्वाब थमयूदे गङ्यूने ‘ङी फ्याने तल्ख’ मेस्ये चीद गङ्यूने ‘ङीने उप्’ यदेबे यमेय।
होर्दे येतार्ने सोम्बो क्यून्नब, स्वर्ग मेस्ये होने ख्यब सेयू, पृथ्वी मेस्ये होने ख्यब सेयू, समुद्र मेस्ये होने ख्यब सेयूने सृष्टि चेबजे मीन्ने ङूदे कसम चदेबे जेम्से गस्ये त्वो यदे।
जात-जातजे मीयूने ट्याला चेजे लागि ङूजे ङूर्दे छ्यरब पार्च्या त्या योङ्रीय, मेस्ये जङ्जे पीर्क चील्लीदेबे ङूदे थमयू फ्याने राज्य चीक्क्य। होर्दे क्वेने अङ्गुर योन्देबे खू योनप्रने पात्ता बोल्यो परमेश्वरजे छीजे क्वेने ङूदे थमयूने छेय।
होर्दे कर केन् सिंहासन त्या फ्याने देन् छ्यानबने ङैदे तङ्दे। ङूजे खूम्दे पृथ्वी मेस्ये मो छ्योङ्गी, तर थमयूजे लागि ने केनेये अम्प्रे।
हन्छ्वाबने पवित्र आत्मा ङै फ्याने रदे। स्वर्गने सिंहासन त्या ख्य, मेस्ये हम्ब सिंहासनने कोइत्या देन् छ्यान ख्य।
हम्ब सिंहासनदे क्यूलीङ्यू, आवाजयू मेस्ये मू-गर्जेदेब आवाजयू योङ्र ख्य, मेस्ये हम्ब सिंहासनजे खूम्ने प्ल्याङ्नब बत्ती ङ्यी ख्य। अम्ब परमेश्वरजे आत्मा ङ्यी ख्यङ्।
येतार्ने सोम्बो क्यूत्देबे सिंहासनने देन् छ्यानबने कन्छ्वा-कन्छ्वाब हम्ब सोम्बो प्राणीयूदे महिमा, गेसेन्, धन्यवाद पीन्नीय,
ङैदे सिंहासनने देन् छ्यानबजे स्येत्लाने नङ्देये मेस्ये फीदेये लिख्दीयेब खूस्यजे मूठ त्या तङ्दे, लगजे छाप ङ्यी पूत्देबे हम्बने बन्द चीदे ख्य।
मेस्ये थमयूदे के केन् योन्देबे पार पूत्दे, “पात्ता केन् शक्ति ख्यब पवीत्र मेस्ये सत्य प्रभु, न कलङ्सेमे पृथ्वीने ख्यबयूजे न्याय अन्चील्लाबे टूङ? मेस्ये कलङ्सेमे ङीने सेबयूजे खी अम्फालाबे टूङ?”
हन्छ्वाब मीयूदे मृत्यू मल्क्य, तर प्रेस्स्ये त्वो। थमयूदे सीबब सेम् चीक्क्य, तर मृत्यू थमयू ट्यादे छ्योङ्बीय।