1 ङैदे सिंहासनने देन् छ्यानबजे स्येत्लाने नङ्देये मेस्ये फीदेये लिख्दीयेब खूस्यजे मूठ त्या तङ्दे, लगजे छाप ङ्यी पूत्देबे हम्बने बन्द चीदे ख्य।
खूस्यजे मूठ चीद त्या ङूजे लाने ख्य, हम्ब मूठ फाग ख्य। ङूदे रङ्सेजे स्येत् तोप् समुद्रने मेस्ये योन् तोप् सने छ्यदे।
होने देन् छ्यानबजे त्वा बिल्लौर मेस्ये लालमणिप्र तङ ख्य, होर्दे सिंहासनजे ख्यूर्ने पन्नाप्र तङब कूयूङ् क्यू ख्य।
येतार्ने सोम्बो क्यूत्देबे सिंहासनने देन् छ्यानबने कन्छ्वा-कन्छ्वाब हम्ब सोम्बो प्राणीयूदे महिमा, गेसेन्, धन्यवाद पीन्नीय,
होर्दे स्वर्गने, पृथ्वीने, पातलने, समुद्र, मेस्ये होने ख्यब प्राणीयू क्वादेने येरे प्रू पून्नब ङैदे तदे, “सिंहासनने देन् छ्यानबने मेस्ये थुमाने जै-जै, गेसेन्, महिमा मेस्ये शक्ति येतार्ने क्यून्नूस्य।”
थुमादे खूम सर्दीदेबे सिंहासनने देन् छ्यानबजे स्येत् लादे पीनब हम्ब खूस्स्यजे मूठ कीन्दे।
कन्छ्वाब थुमादे हम्ब लग छाप ङ्यी नङ्ने पात्ता खूम्जे छाप ल्वाबेब ङैदे तङ्दे, हन्छ्वाब हम्ब सोम्बो प्राणीयू स्यी नङ्ने त्यादे मू गर्जेदेप्र आवाजदे “ख!” यब ङैदे तदे।
थमयूदे गङ्यूने मेस्ये लूङ् पोलोम्यूने यदे, ङीफ्याने तल्ख, मेस्ये सिंहासनने देन् छ्यानबदे ङीने अन्तङ्स्य, होर्दे थुमाजे छी ङी फ्याने पर्दीसे अम्पीन्लाबे फूमी।
कन्छ्वाब थुमादे ङ्यीफेजे छाप ल्वादे, हन्छ्वाब स्वर्गने आधा घण्टालाप्र याङ्यूङ् क्यूत्दे।