2 हन्छ्वाबने पवित्र आत्मा ङै फ्याने रदे। स्वर्गने सिंहासन त्या ख्य, मेस्ये हम्ब सिंहासनने कोइत्या देन् छ्यान ख्य।
येशूदे थमयूने यदे, “होरेयलो दाऊदने परमेश्वरजे आत्मादे पीनब बोङ् प्रेत्देबे ङूने केर्बे प्रभु यदेबे क्व-खूइय? ङूदे यदे,
जेम्से ङीदे यमेब पो अम्बने ख्यङ्: ङीनजे येर पात्ता केन् पूस्र्या ख्यङ्, ङूब स्वर्गने टूङब पात्ता केन् परमेश्वजे सिंहासनजे स्येत्देयोर्ने देन् छ्यान ख्यङ्।
प्रभुजे दिनने पवित्र आत्मा ङै फ्याने र ख्य, मेस्ये, ङैजे ङ्यलम्दे धूङ्कूर्जेप्र केन् केत्यादे येरे येनब ङैदे तदे,
का-मुलुक देशजे मीयूने जङ्जे पीर्गदे हुकुम चील्लेब च त्या हम्ब मदीदे प्रेत्दे। हम्ब पीच परमेश्वर ट्याने प्लेकीदेबे परमेश्वरजे सिंहासान खूम्ने कूदीदे।
होर्दे आत्माने हम्ब स्वर्गदूतदे ङैने प्लेत्देबे चैये अम्फेब चनमन क्यून्नब नेने कूदीदे। होयाने ट ङ्यी मेस्ये रूक् च्यू ख्यब परमेश्वरजे न प्वेब मीनयूदे फ्यानब चकिलो मल्लम रङ्जे रोला फ्याने टूनब मदी त्या ङैदे तङ्दे।
होर्दे नूस्स्यूदे स्यी धर्म-गुरु मेस्ये हम्ब सोम्बो प्राणीयू स्यीदे पून्छ्यल क्यूत्देबे सिंहासनने टूनब परमेश्वरने येरे यदेबे स्यूव पीन्दे, “आमेन, हल्लेलूयाह!”
होर्दे कर केन् सिंहासन त्या फ्याने देन् छ्यानबने ङैदे तङ्दे। ङूजे खूम्दे पृथ्वी मेस्ये मो छ्योङ्गी, तर थमयूजे लागि ने केनेये अम्प्रे।
आत्माने ङूदे ङैने केन् मेस्ये फेर गङ्त्या फ्याने कूदीदे, मेस्ये परमेश्वर टूङब ने स्वर्गदे मो तल्लीनब पवित्र सहर यरूशलेम ङैने तम्मीदे।
होर्दे सिंहासनने देन् छ्यानबदे ङैने यदे, “ले, ङैदे साप्ताकूरूने सर् चीक्क्य।” ङूदे येरेये यदे, “अम्ब पोयू लिख्दी, चेनेयलो अम्ब पोयू भर्पर्तेब मेस्ये सत्य ख्यङ्।”
सूदे ट्याय, हम्बने ङैजे सिंहासनने ङैप्रे टूङ्से पीन्क्य, केर्बे ङ रङ्सेदेये ट्या ख्यङ्, मेस्ये ङैजे पप्रे ङूजे सिंहासनने टुङप्रे ख्यङ्।
हन्छ्वाब येतार्ने सोम्बो क्यूत्देबे सिंहासनने देन् छ्याबजे खूम्ने हम्ब नूस्यूदे स्यी धर्म गुरुयूदे पून्छ्यल् क्यूत्देबे स्यूव पीन्क्य, मेस्ये थमयूदे रङ्से रङ्सेजे टने क्वब मुकुट सिंहासनजे खूम्ने येत्देबे येर्बे प्रू पूक्क्य:
हम्ब सिंहासनदे क्यूलीङ्यू, आवाजयू मेस्ये मू-गर्जेदेब आवाजयू योङ्र ख्य, मेस्ये हम्ब सिंहासनजे खूम्ने प्ल्याङ्नब बत्ती ङ्यी ख्य। अम्ब परमेश्वरजे आत्मा ङ्यी ख्यङ्।
येतार्ने सोम्बो क्यूत्देबे सिंहासनने देन् छ्यानबने कन्छ्वा-कन्छ्वाब हम्ब सोम्बो प्राणीयूदे महिमा, गेसेन्, धन्यवाद पीन्नीय,
ङैदे सिंहासनने देन् छ्यानबजे स्येत्लाने नङ्देये मेस्ये फीदेये लिख्दीयेब खूस्यजे मूठ त्या तङ्दे, लगजे छाप ङ्यी पूत्देबे हम्बने बन्द चीदे ख्य।
होर्दे स्वर्गने, पृथ्वीने, पातलने, समुद्र, मेस्ये होने ख्यब प्राणीयू क्वादेने येरे प्रू पून्नब ङैदे तदे, “सिंहासनने देन् छ्यानबने मेस्ये थुमाने जै-जै, गेसेन्, महिमा मेस्ये शक्ति येतार्ने क्यून्नूस्य।”
थमयूदे गङ्यूने मेस्ये लूङ् पोलोम्यूने यदे, ङीफ्याने तल्ख, मेस्ये सिंहासनने देन् छ्यानबदे ङीने अन्तङ्स्य, होर्दे थुमाजे छी ङी फ्याने पर्दीसे अम्पीन्लाबे फूमी।