20 ले, ङ ख्यो लने मेर्देबे ख्यो ढ्याक्-ढ्याक् चीत्देबे कप्पीय। कोइदे ङैजे के तदेबे ख्यो पूक्मीदेयलो, ङ ङू-ट्याने रीय, होर्दे ङूप्रे टूङ्देबे चसे चीय, मेस्ये ङू ङैप्रे टूङ्देबे चीय।
होरप्रने कन्छ्वाब नमयूदे अम्ब पोयू क्वाने क्यून्नब तङ्क्य, हन्छ्वाब ङू रबील क्यूट्टदे यदेबे नमयूदे स्ये।
ङूदे ङूने बरू येरे अन्-यया? ‘ङैजे लागि चसे तयार ची, मेस्ये कूच्यू चेलाबे ख्या ङैदे चथूङ चे अन्जेन्दासेमे ङैजे सेवा ची। होर्दे ङ्येदे नदे च-थूङ ची।’
ख्योने टूनब सीन्त्रीदे ङूजे प्रङ्बजे लागि ख्यो पूक्मीय, मेस्ये स्वान्यूदे ङूजे के ङ्यीन्क्य, होर्दे ङूदे रङ्से स्वान्यूने मीन्दे कोय, होर्दे थमयू फीने कूबीय।
अत-अजी-च्योन्यू, त्यादे त्याजे विरुद्धने गन्गन् अन्चील्लाची, होरेचील्लो नमयू दोष चेब ठर्दीय। ले, न्याय चेबब ख्यो-लनेने मेर्न ख्यङ्।
होर्दे हम्ब स्वर्गदूतदे ङैने यदे, “अम्ब पो लिख्दी, थुमाजे ङ्येन्ने भात्यार् चजे लागि निम्तो प्रेबयूदे असी प्रेक्क्य।” ङूदे फेरि ङैने यदे, “अम्ब पो परमेश्वरजे सत्य वचनयू ख्यङ्।”