1 होर्दे ङैदे सर् मू मेस्ये सर् पृथ्वी तङ्दे, चेनेयलो खूम्जे मू मेस्ये खूम्जे पृथ्वी सू-मलीदेबे गीले ख्य। समुद्रब होने त्वने त्वो।
सृष्टि रङ्सेने नाश क्यूरब बन्धन्दे छुटकारा क्यूक्क्य, मेस्ये परमेश्वरजे च चीमीयूदे प्रेब महिमाजे छुटकाराने सामेल् क्यूक्क्य।
तर फेरि प्रभु रब दिन, थाने अम्प्रेल्लाबे खूमान् रप्र रीय, मूब केन् गर्जेदेब केप्रे सू-मल्बीय, मूने ख्यब सेयू क्वाने मीजे रप्दे ङ्योल्बीय, मेस्ये पृथ्वी होर्दे पृथ्वीने ख्यब साप्ताकूरूने भस्सम् चीक्कीय।
तर ङीनदे परमेश्वरजे कबुल अनुसार सर् स्वर्ग मेस्ये सर् पृथ्वीजे लम् लेक्क्य, हैयाने परमेश्वजे धार्मिक्तादे बास टूङ्क्य।
समुद्रदे रोला त्या योङ्रीनब ङैदे तङ्दे, हम्बजे रूक् च्यू मेस्ये ट ङ्यी ख्य। होर्दे हम्ब रूक्यू क्वानेने मुकुट त्या त्या ख्य, मेस्ये हम्बजे टयू क्वानेने परमेश्वरजे न-प्वेब मीन् ख्य।
होर्दे कर केन् सिंहासन त्या फ्याने देन् छ्यानबने ङैदे तङ्दे। ङूजे खूम्दे पृथ्वी मेस्ये मो छ्योङ्गी, तर थमयूजे लागि ने केनेये अम्प्रे।
होर्दे सिंहासनने देन् छ्यानबदे ङैने यदे, “ले, ङैदे साप्ताकूरूने सर् चीक्क्य।” ङूदे येरेये यदे, “अम्ब पोयू लिख्दी, चेनेयलो अम्ब पोयू भर्पर्तेब मेस्ये सत्य ख्यङ्।”
खूस्यजे मूठ तोलप्र तोल्देबे मू सू-मली, मेस्ये टापूयू मेस्ये गङ्यू रङ्से-रङ्सेजे नेदे सर्दीयी।