12 होर्दे स्वर्गदे येरे यब के केन् त्या थमयूदे तदे, “अन्तो ख।” मेस्ये थमयूजे शत्रुयूदे लेन्नूब मूक्पने थमयू स्वर्गतेले गीली।
नरकने बेस्से सकस् भोक्तीनब बीलने ङूदे तो लेत्दे, मेस्ये चीन्तङ्ने अब्राहामप्रे लाजरसये तङ्दे।
ङूदे अम्ब पो यजेनङ्येदे, थमयूदे लेलेने येशू त्वो लङ्गीदी, मेस्ये मूक्पने ङू थमयूजे खूम्देने मैली।
होर्दे ङीन सोम्बो ख्यबयू मेस्ये संसारने पोङ्येबयू प्रभुने त्वने तो मूने थमयूप्रे मूक्पने प्रे-प्रे कूबीय, मेस्ये येर्बे ङीन प्रभुप्रे येतार्ने टूनीय।
का-मुलुक देशजे मीयूने जङ्जे पीर्गदे हुकुम चील्लेब च त्या हम्ब मदीदे प्रेत्दे। हम्ब पीच परमेश्वर ट्याने प्लेकीदेबे परमेश्वरजे सिंहासान खूम्ने कूदीदे।
सूदे ट्याय, हम्बने ङैजे सिंहासनने ङैप्रे टूङ्से पीन्क्य, केर्बे ङ रङ्सेदेये ट्या ख्यङ्, मेस्ये ङैजे पप्रे ङूजे सिंहासनने टुङप्रे ख्यङ्।
होर्दे ङ्येदे ङैदे लेप्प स्वर्गने ख्यो त्या होङ् क्यून्नब तङ्दे। ङैदे पात्ता खूम् तब आवाज धूङ्कूर्जेप्र ख्य, हम्ब आवाजदे ङैप्रे येर्बे क्यम्न ख्य- “अन्तो ख, होर्दे अम्ब ङ्येदे च-च क्यूट्टीय, हम्ब ङ नने तम्मीय।”