1 मूक्पदे तोलेब सूजो बोल्यो स्वर्गदूत स्वर्गदे तल्रब ङैदे तङ्दे। ङूजे ट-फ्याने कूयूङ्-क्यू ख्य, मेस्ये ङूजे त्वा मीयाप्र मेस्ये तोप्यू प्ल्याङ्नब मीजे थम्प्र ख्य।
थमयूदे लेन्न लेन्नने येशूजे रूप् सूजो क्यूरी। ङूजे त्वा मीयाप्र ओथ्याङ् छालाला क्यूत्दे, मेस्ये ङूदे होन्नब कोला सोरो कर् टेल्कीदीदे।
होर्देङ्येदे मीजे च शक्ति मेस्ये बेस्से केन् महिमाप्रे मूक्पने रेनब थमयूदे तङ्क्य।
ओ मूरुम्, नो-गूङ्ब ङैदे स्वर्गदे मीयायली थेप् ओथ्याङ् सेर् तङ्दे, अम्ब ङ मेस्ये ङैप्रे प्रेनब ख्योन्यूजे ख्यूरीरी चेम्केतीन ख्य।
ले, ङू मूक्पप्रने रेन ख्यङ्, मेस्ये क्वाजे म्यादे ङूने तङ्क्य। सू-सूदे ङूने स्यूल्दे हम्बयूदेये ङूने तङ्क्य, मेस्ये ङू रब पृथ्वीजे मीयू क्वाने ङूजे लागि शोक् चीक्क्य। येरेने क्यूस्स्य। आमेन।
होर्देङ्येदे केन् हक प्रेक्कब सूजो स्वर्गदूत त्या स्वर्गदे मो रेनब ङैदे तङ्दे। ङूजे सेर्दे पृथ्वीने ओथ्याङ् क्यूत्दे।
होर्दे बेस्से शक्ति ख्यब स्वर्गदूत त्यादे थ्वाच्ये रान्दाप्र लूङ्त्या तो प्लेत्दे, मेस्ये समुद्रने येरे यदेबे छापीदे, “येर्बेने पात्ता केन् सहर बेबिलोन बेस्से बोङ्बे छाबीय, मेस्ये हम्ब सहर फेरि कलङ्बेये तङ प्रेस्स्ये त्वो।
होर्देङ्येदे स्वर्गदूत त्यादे लाने अतल कुण्डजे चापी मेस्ये सङ्लो केन् त्या टेल्देबे स्वर्गदे मो-तल्रब ङैदे तङ्दे।
होने देन् छ्यानबजे त्वा बिल्लौर मेस्ये लालमणिप्र तङ ख्य, होर्दे सिंहासनजे ख्यूर्ने पन्नाप्र तङब कूयूङ् क्यू ख्य।
होर्दे सोरो बोल्यो स्वर्गदूत त्यादे आवाज केन् योन्देबे येरे येनब ङैदे तङ्दे, “अम्ब लगजे छापयू पर्देबे मूठ पूक ख्वब लायकजे सू ख्यङ्?”
ङैदे लेत्दे, मेस्ये मूजे अन्द्रने के केन् योन्देबे जूल्ली त्या येरे तेर्नब तदे, “स्वर्गदूत सोम्दे तपने लम ख्यब धूङ्कूर्जे आवाजदे चीत्देबे पृथ्वीने बास टूङबयूने धिक्कार! धिक्कार! धिक्कार!