10 प्रभुजे दिनने पवित्र आत्मा ङै फ्याने र ख्य, मेस्ये, ङैजे ङ्यलम्दे धूङ्कूर्जेप्र केन् केत्यादे येरे येनब ङैदे तदे,
येशूदे थमयूने यदे, “होरेयलो दाऊदने परमेश्वरजे आत्मादे पीनब बोङ् प्रेत्देबे ङूने केर्बे प्रभु यदेबे क्व-खूइय? ङूदे यदे,
हम्ब दिन, या सतजे पात्ता खूम्ब दिनजे नूस्यूङ्, कन्छ्वाब स्यूस्स्यायू यहूदीयूने फदेबे ख्योयू थादेबे नङ्ने टून ख्य, हन्छ्वाब येशू रदेबे थमयूजे अन्द्रने मेर्देबे थमयूने यदे, “नमयूने शान्ति क्यूस्स्य!”
सात्या ङ्येदे ङूजे स्यूस्स्यायू फेरि कीम् नङ्ने ख्य। थोमाये थमयूप्रे ख्य। ख्योयू थाये ख्य, तर येशू नङ्ने क्योरदे, मेस्ये अन्द्रदे मेर्देबे यदे, “नमयूने शान्ति क्यूस्स्य!”
सतजे खूम्जे दिनने कन्छ्वाब ङी क्यङ् क्य्वेने फूङ् क्यूत्दे, अन्छ्वाब पावलदे नैदेरेदे प्रब सेम् चीत्देबे थमयूप्रे मून्गूङ्सेमे टूङ्देबे बात् सेत्दे।
परमेश्वरजे आत्मादे च्योल्देबे क्यमब सूमीदेये “येशूने श्राप टस्य” अन्-य, होर्दे पवित्र आत्मादे च्योल्देबेत्यामे “येशूब प्रभु ख्यङ्” य खूइय, येरेक्यूत्देबे अम्ब पो नमयूदे स्येस्य मन ख्यङ्।
सतजे पीछीने पात्ता खूम्जे दिनने नमयू खोत्तादेने रङ्से रङ्सेदे केमेदे अनुसार नोर् छीत्या छूर्दीदेबे फूङ् पून्नू, चेनेयलो ङ होने रब भेटी लङ्न अम्पर्तीस्य।
होर्दे आत्माने हम्ब स्वर्गदूतदे ङैने प्लेत्देबे चैये अम्फेब चनमन क्यून्नब नेने कूदीदे। होयाने ट ङ्यी मेस्ये रूक् च्यू ख्यब परमेश्वरजे न प्वेब मीनयूदे फ्यानब चकिलो मल्लम रङ्जे रोला फ्याने टूनब मदी त्या ङैदे तङ्दे।
आत्माने ङूदे ङैने केन् मेस्ये फेर गङ्त्या फ्याने कूदीदे, मेस्ये परमेश्वर टूङब ने स्वर्गदे मो तल्लीनब पवित्र सहर यरूशलेम ङैने तम्मीदे।