7 कोइ लूब चोपोङ्यू नङ्ने थरी, चो पोङ्यू ठोङ्रदे मेस्ये आबा लूयू उप्कीदे, होर्दे हम्ब आबा लूयूने चैसेये अन्लो।
चो पोङ्जे नङ्ने पर्तीयेब लूजे अर्थ अम्ब ख्यङ्। थमयूदे परमेश्वरजे वचन ङ्यीन्देबेये अम्ब संसारजे सूर्त, मेस्ये सीर-सम्पत्तिजे मायादे हम्ब वचनने चेलाबे काम चीस्से अम्पीन्, मेस्ये हम्बदे चै फलये पीन अङ्खू।
सूजो लूयू चोपोङ्यू नङ्ने पर्दीयी, तर चोपोङ्यू ठोङ्रदेबे हम्बने चेलाबे ठोङ्से अम्पीन् चीत्दे।
सूजो लू ज्य-सने पर्दीइ, मेस्ये कोइ लूदे सैत्या, कोइ लूदे सोम्लङ्, कोइ लूदे सूम्च्यूगुणा थेप् से ल्वोदे।
मीया कूम चोर्को रब हम्ब लू आबायू मीयादे ठोकदे, छ मामो नङ्सेमे अन्च्वबदे लू आबायू खरी।
तर कोइ लू स ज्यने थरी, मेस्ये फीत्दे ठोङ्रदेबे सूम्च्यू, सोम्लङ्, मेस्ये सै-गुणा से लोदे।”
येशूदे थमयूने यदे, “होस्स्यार क्यूर्, लोभ रब सेयूप्रे चीन्तङ् टूङ्, चेनेयलो मीजे जीयाने ङूजे धन-सम्पत्ति कोलाने ख्यङ्लीने हम्बदे तम्दम् जीयाब अम्पीन्।”
“तर नमयू रङ्से बारेने होस्स्यार क्यूर्, न आनन्द-टूङ, ची, नादू थूङ प्रे अम्ब जीयाजे सूर्तदे नमयूजे सेम् प्लीक्कने, मेस्ये यूयूप्र त्याफेने हम्ब दिन नमयूफ्याने रने।
चो पोङ्यूजे अन्द्रने पर्दीयेब थमयू ख्यङ्, ङूदे ङ्यीन्क्य, तर ङ्येदे अम्ब जीयाजे चिन्ता, धन, सूख-टूङने पल्गीदीदेबे ठोङ अम्प्रे, मेस्ये ङूजे फल ता अम्प्रे।
कोइ लू चोपोङ्ने पर्दीइ, लूप्रे चोपोङ्ये ठोङ्रदे, मेस्ये हम्बने ठोङ्से अम्पीन्।