20 तर दिन रीय, हन्छ्वाब दूल थमयूप्रे स्यागीय, मेस्ये थमयूदे हम्ब दिनने बर्त टूङ्क्य।
होर्दे येशूदे थमयूने यदे, “दीनी मून्दे ङैजे कारणदे नमयूदे चेब विश्वास क्यापीय। चेनेयलो येर्बे लिख्दीये ख्यङ्, ‘ङैदे सोम्प्रङ्बने सेक्य, मेस्ये स्वान् बगल का-मुलुकने स्वा-स्वा थर्पीय।’
येशूदे थमयूने यदे, “कन्छ्वासेमे दूल जन्तीयूप्रे क्यूक्क्य, च थमयू शोक् चीक्क्या? तर हम्ब दिनरीय कन्छ्वाब दूल थमयू ख्यनेदे कूबीय, हन्छ्वाब थमयू बर्त टूङ्क्य।
येशूदे थमयूने यदे, “दूल थमयूप्रे टूङ्दा जन्तीयूदे बर्त टूङ्क्या? कन्छ्वासेमे दूल थमयूप्रे टूङ्क्य हन्छ्वासेमे थमयूदे बर्त अन्टूङ्।
“सूदेये ङीङ् कोलाने सर् कोलाजे टलो अङ्ख्य, नत्र खेयेब सर् टलो रूम्बदेबे ङीङ् कोला प्राङ्गीय, या खूम्जे यली सोरो थेप् प्र्याङ्बीय।
येशूदे स्यूस्स्यायूने यदे, ‘येर दिन रीय, हन्छ्वाब नमयूदे मीजे चजे दिनत्या लेब सेम् चीक्क्य, तर नमयूदे तङ्स्ये त्वो।
तर येर दिन रीय, हन्छ्वाब दूल थमयू ट्यादे छूर्दीबीय। होर्दे थमयू हम्ब दिनयूने बर्त टूङ्क्य।”
दूख्प्रेयू ब येतार्ने नमयूप्रेने ख्यङ्, तर ङ नमयूप्रे येतार्ने क्यूस्से त्वो।”
“पीच चीदयू खात्यात्या ङ नमयूप्रे क्यूक्क्य। नमयूदे ङैने मेल्क्य, मेस्ये ङैदे यहूदीयूने केरे येये ख्य, जेम्से ङ नमयूनेये यीय, ‘ङ केने प्रेन ख्यङ्, होने नमयू र खूस्ये त्वो।’
ङ प ट्यादे रदेबे संसारने र ख्यङ्, होर्दे फेरि संसार पङ्गीदेबे ङ प ट्याने ल्वाबीन ख्यङ्।”
होर्दे ङ नमयूने तम्दम् पो यीय, नमयूजे फाइदाजे लागि ङ प्रेन ख्यङ्। ङ अम्प्रलो, मोतो पीनब नमयू ट्याने रस्ये त्वो तर ङ प्रलो ङू नमयू ट्याने कूल्बीय।
“नै ट्याने ङ रेन ख्यङ्, जेम्से ङ संसारने कूम अन्टोङ्, तर थमयू अम्ब संसारने टूङ्क्य। येरेक्यूत्देबे ओ पवित्र प, ङैने पीनब मीयूने नैजे मीन्जे शक्तिदे जूक्तीमी, मेस्ये नेप्रे ङ त्या क्यूरप्रने थमयूये त्या क्यूस्स्य।
“तर जेम्से ङ नैट्याने रेन ख्यङ्। थमयूजे सेम्ने ङैजे आनन्द पूरा क्यून्नूस्य यदेबे ङैदे अम्ब पो संसारने क्यूप्पने यीय।
पीर्म सूप्रे ख्यङ्, दूल हम्बने क्यूक्क्य। सू दूलाप्रे मेरक्य हम्ब दूलजे ख्योन् क्यूक्क्य, दूलजे के तदेबे ङू सूग्क्य। येरेक्यूत्देबे ङैजे अम्ब आनन्द पूरा क्यूरे ख्यङ्।
ङूदे अम्ब पो यजेनङ्येदे, थमयूदे लेलेने येशू त्वो लङ्गीदी, मेस्ये मूक्पने ङू थमयूजे खूम्देने मैली।
कन्छ्वाब थमयूदे मण्डलीयू क्वानेने एल्डरयू सेल्देबे चून्तीदे, हन्छ्वाब प्रार्थना चीत्देबे होर्दे बर्त टूङ्देबे थमयू रङ्सेदे विश्वास चेब प्रभुजे जिम्माने थमयूने सूम्दीपीदे।
परमेश्वरदे तङ्बोमेस्येने रङ्से पवित्र अगमवक्तायूजे ङूर्दे यप्र साप्ता थोक सर् बन्देब दिन सेमे येशू स्वर्गने क्यूर पर्दीय।
प्ल्यङ्-मज प्रे ङ्यूमजे लागि त्यादे त्याने छ्यो अन्-यस्य। कादेये छ्यो यलीने ङ्हीजे मोतोदेने तेदिनजे लागित्यामे क्यूस्स्य मेस्ये प्रार्थना चीन्नखूस्य। होर्देङ्येदे फेरि प्रे-टूङ् नत्र सेम् थ्या-अङ्खूदेबे शैतानदे नमयूने पाप काम चेने फस्ते खूइय।
परमेश्वर ट्यादे रब ठेनब सेम्दे नमयूप्रे ङ ठेन ख्यङ्। ङैदे नमयूने तीत्यात्या पतीजे पवित्र पीर्मप्र ख्रीष्टजे खूम्ने तनजे लागि नमयूने ख्रीष्टप्रे ङ्येन् चेने पो पक्क चीम्मे ख्यङ्।
ङैदे येरे छेम्प्रे चीत्दे मेस्ये सकस् भोक्तीदे, अन्-ङ्यूम्लाबे कोला मून् चदे, ठीले-ठीले मेस्ये क्यू फै-फै टूङ्दे, कूमफे चैये अन्चलाबे टूङ्दे, ड्वे रब कोला ह्वेअम्प्रे क्यूत्देबे सोरो खङ्दे।
ठरीकब, झ्यालखानाने पर्तीकब, हुलदङ्गाने पर्तीकब, सोरो छेम्प्रे चेपर्तीब, ङ्यूम अम्प्रे क्यूप्प, तक्प क्यूप्प,
ङीन सोरो सूगे मेस्ये आनन्द क्यूत्देबे ङूजे महिमा चीदे! चेनेयलो थुमाजे ङ्येन् चेब दिन फ्योर ख्यङ्, मेस्ये ङूजे पीर्मदे रङ्सेने तयार चे-ख्यङ्।
होर्दे हम्ब पात्ता ङ्येजे सोरो फत्या सकस् ङ्यीदे सेम् फ्यानब पील ङ्यी टेलब स्वर्गदूतयू ङ्यी नङ्दे स्वर्गदूतत्या रदेबे ङैने येरे यदे, “ख, ङ नने थुमाजे मज, ङूजे पीर्म तम्मीय।”