41 येशूदे हम्ब कुष्ठ-बीद लादीकब नवने सोरो ङ्येम्देबे ङूदे रङ्से लादे हम्ब नवने छूत्देबे यदे, “ङ सेम् चीक्क्य, न तम् क्यूप्प।”
तर येशूदे मीहुल तङ्दे मेस्ये हम्बयूने सोरो ङ्येम्दे चेनेयलो थमयू प्रङ्ब त्वब स्वान्यूप्र छरङ् प्रेत्देबे अप्सन् अम्प्रेब ख्य।
कुष्ठ-बीद लादीकब नव त्या येशू ट्याने रदे मेस्ये पूजी चोदेबे बिन्ती चीत्दे, “नदे तम् चीम्मेस्ये मन्लो ङ तम् क्यूर खूइय।”
हन्छ्वाबने ङूजे कुष्ठ-बीद मैली, मेस्ये ङू तम् क्यूरी।
येशू ङ्यूम्यादे थेल्रदे, मेस्ये उन्दूने फ्राचीदे, मेस्ये समुद्रजे छालयूने यदे, “अन्चील्लीलाची! थम्दीब!” होर्दे उन्दू थम्दीयी, मेस्ये हैयाने सोरो याङ्यूङ् क्यूत्दे।
होर्दे चम्चजे ला चूङ्देबे ङूदे हम्ब चम्चने यदे, “तालीता कूमी”, अम्बजे अर्थ, “ओ मो, लङ्।”
कन्छ्वाब येशू डुङ्गादे तल्दे हन्छ्वाब ङूदे मी हुल केन् तङ्दे, मेस्ये ङूदे थमयूने ङ्येम्दे। चेनेयलो थमयू प्रङ्ब त्वब स्वान्यूप्र ख्य। मेस्ये येशूदे थमयूने कूम पोयू लोम्मे मेदे।
परमेश्वरने ख्यब महिमाजे रूप् चने तङ्क्य मेस्ये परमेश्वरजे स्वभावयू क्वाने ङूप्रे ख्यङ्, होर्दे अम्ब संसारने ख्यब साप्ता सेयू रङ्से शक्तिजे वचनदे रङ्से रङ्से नेने छ्यान ख्यङ्। मीयूजे पापने क्षमा पीन जेन ङ्येदे महिमाने ख्यब परमेश्वरजे स्येत्देयोर् देन् छ्यादे।
येरेक्यूत्देबे साप्ता पोने ङू रङ्से अत-अची च्योन्यूप्र क्यूर पर्तीदे, मेस्ये मीयूजे पापने क्षमा चीम्मेने परमेश्वरजे सेवा चेब कामने ङू कृपा चेब मेस्ये भर् पर्तेब पात्ता केन् पूस्र्या क्यूत्दे।
चेनेयला ङीनजे पात्ता केन् पूस्र्यादे ङीन बोङ् त्व क्यूप्प ङीन्जे अवस्था अङ्ख्वब क्यूप्प ङीनप्रे तोङ्मेने अङ्ख्वब अन्क्यूर्। तर ङीनप्रने ङूये साप्ता थोकजे जाँचने पर्तीदेलीने पाप अन्चे ख्य।