5 तर थमयूदे यदे, “दीन्बरजे बीलने दी। नत्र मीयूदे खैलाबैला चीक्क्य।”
येरेक्यूत्देबे हेरोददे ङूने सेमे ख्य, तर मीयू तङ्देबे ङू फ ख्य, चेनेयलो थमयूदे ङूने अगमवक्ता यदेबे मन्दे ख्य।
तर कादेये मीयूदे येये यलो, ङीनयू मीहुल तङ्देबे फ ख्यङ्। चेनेयलो यूहन्नाने अगमवक्ता यदेबे क्वादेने मन्दे ख्यङ्।”
येरेक्यूत्देबे पिलातसदे रङ्सेजे चैसीप्ये अन्लादे तङ्देबे, बरू झन् थेप् खैलाबैला मच्दीबीइच यदेबे ङूदे क्यू टेल्देबे मी हुलजे खूम्ने रङ्से ला ठूदेबे यदे, “अम्ब मीने सेब दोष ङैने दी, तर नमयूने लादीस्य।”
क्यङ् पूला चेब अखमिरी दीन्बरजे पात्ता खूम्जे दिनने, निस्तार-दीन्बरजे स्वान् बलि पीन ख्य, स्यूस्स्यायूदे ङूने लोत्दे, “ङी केने प्रदेबे नैजे लागि निस्तार-दीन्बरजे भत्यार् तयार चे?”
“दीन्बरजे बीलने अन्चील्लाचीदे, नत्र मीयू नङ्ने हुलदङ्गा क्यूप्पने” यदेबे थमयूदे येक ख्य।
येशूदे थमयूने यदे, “नमयू क्वाने ङैने पोङ्देबे प्रीय, चेनेयलो येर्बे लिख्दीये ख्यङ्, ‘ङैदे सोम्प्रङ्बने सेक्क्य, मेस्ये स्वान्यू स्वा-स्वा क्यूत्देबे थर्बीय।’
‘मीदे’ ये यलो, मीयू क्वादेने ङीने लूङ्दे ठरीय, चेनेयलो यूहन्ना अगमवक्ता यदेबे थमयूने पक्क विश्वास ख्य।”
अखमिरी क्यङ्जे दीनबरजे दिन रदे, हम्ब दिनने निस्तार यब दीन्बरजे थुमाजे बलि चेर्ते पर्दे ख्य।
होर्दे नप्मून्देने थमयूदे कैयाफाजे कीम्दे रोमी हाकिम केन्जे दरबारतेले येशूने कूदीदे। अशुद्ध क्यूत्देबे निस्तार दीन्बरने भात्यार् च अम्प्रे क्यूप्पीयी च यदेबे फदे मेस्ये हाकिम केन्जे दरबार नङ्ने अन्क्योइ।
सहरजे का-मुलुकने ड्वाङ्गे क्यूत्दे, मेस्ये थमयू क्वाने मील्लीदेबे माकेडोनियादे रब पावलजे ख्योन् गायस मेस्ये अरिस्तार्खस चूङ्देबे रङ्गशालाने खोस्योस्यो स्येन्देबे कूदीदे।
न हम्ब मिश्री ते, नदे चूजोकेला उल्क चीत्देबे हजार स्यी अन्ज्य मीयूने नाने कूते ते?”
हम्ब चेने कम्ब नैजे लादे मेस्ये नैजे योजना अनुसार मालाङ्ने पक्क चीते ख्य।