3 अम्ब पो तदेबे मूरुम् हेरोद सोरो आतीकदे, मेस्ये ङूप्रे यरूशलेमजे मीयूये क्वाने सोरो आतीकदे।
“यहूदीयूजे मूरुम् क्यूत्देबे जन्मेदेब केने ख्यङ्? चेनेयलो ङीदे ङूजे कर्चेन् पूर्वने तङ्दे मेस्ये ङी ङूने स्यूव पीनने रख्यङ्।”
होर्दे ङूदे पूस्र्या केन्यू मेस्ये दून्याजे पन्डेयू क्वाने रूप् पूत्देबे “ख्रीष्ट कने जन्मीदीय?” यदेबे लोत्दे।
“यरूशलेम, ओ यरूशलेम, नदे अगमवक्तायूने सेक्य मेस्ये परमेश्वरदे कूल्बेब मीयूने लूङ्दे ठरीय! केर्बे कमदे रङ्से काच्यूयूने येन्नङ्ने रूप् पूक्य, होरप्रने ङैदे कूम खेप् नैजे बल्खयूने रूप् प्वेब सेम् चीत्दे, तर नदे अन्ङ्यीन्।
नमयूदे लडाइँयू मेस्ये लडाइँयूजे हल्ला तैय। अम्फलाची, चेनेयलो येरे क्यूरने पर्दे ख्यङ्, तर आखिरी दिन हन्छ्वाबने अन्क्यूर्।
थमयूदे येरे यदेबे पारा पूत्दे, “ओ परमेश्वरजे च, ङीयूप्रे नैजे चेकाम? ङीजे न्याय चेब बील अन्क्यूट्टबने न ङीयूने छरङ् पीनने अयाने रऔ?”
कन्छ्वाब नमयूदे लडाइँ क्यूरब मेस्ये लडाइँजे पोयू तैय हन्छ्वाब नमयू अम्फलाची चेनेयलो येरे क्यूरने पर्दीय। तर हन्छ्वाबने संसार अन्जेङ्क।
थमयू प्रो लङ्न ख्य, चेनेयलो येशूने क्यूत्देबे सीबलीने सोम्बो क्यूक्क्य यब पो थमयूदे मीयूने लोम्मीन ख्य मेस्ये तम्दम्ने ख्यङ् यदेबे येन ख्य।