7 ङ रङ्सेये नैट्याने रब लायकजे अम्मन्। तर वचन त्या येबी, मेस्ये ङैजे त्वो तम् क्यूक्क्य।
मीयू क्वाने हार्मन्दीकदे, मेस्ये थमयू त्यादे त्याने लोत्दे, अम्ब च यी? अम्ब सर् शिक्षा टोङ्। ङूदेब हुकुम चील्ले मीदेप्र अशुद्ध आत्मायूने आज्ञा चे टोङ्, मेस्ये अशुद्ध आत्मायूदेये ङूजे आज्ञा मन्दे टूङ्।
होर्दे थमयू क्वाने छाक्के पर्दीकदे, मेस्ये त्यादे सूजोने येरे यदे, “अम्ब कर खल्जे वचन? येशूदे अशुद्ध आत्मायूने हुकुम चीत्देबे शक्तिने क्यम टूङ्, मेस्ये हम्बयू योङ्देबे प्रटोङ्।”
येशूदे ला तान्तीदेबे “ङ सेम् चीक्क्य, न तम् क्यूस्स्य” यदेबे हम्ब मीने छूत्दे, होर्दे त्याफेने ङूजे कुष्ठबीद ङूजे ङ्वादे हर्दीयी।
येशू थमयूप्रे गीलीदे। ङू कप्तानजे कीम् ट्याने फ्योइब, कप्तानदे ङूजे ख्योन्यूने ङू ट्याने येरे यदेबे कूल्बीदे, “ओ प्रभु, छर्ङ अन्चील्लाची, चेनेयलो न ङैजे कीम् नङ्ने रसे पीनब लायकजे ङ त्वो,
चेनेयलो ङैये हाकिम केन्जे हुकुम नङ्ने टूङब मी ख्यङ्, होर्दे ङैजे हुकुमनेये सिपाईयू ख्यङ्। ङैदे त्याने ‘प्र’ यीय, होर्दे ङू प्रीय, मेस्ये सूजोने ‘ख’ यीय, होर्दे ङू रीय। ङैजे त्वोने ‘अम्ब ची’ यीय, होर्दे ङूदे चीक्क्य।”