41 “साहू त्याजे मी ङ्हीने छेर् ख्य, त्यादे सै ङ चाँदीजे मन्द्रामूली मेस्ये सूजो त्याबदेब पचास चाँदीजे मन्द्रमूलीजे छेर् ता ख्य।
“तर हम्ब त्वो योङ्देबे गीलीब रङ्सेप्रे काम फरब त्वोयू नङ्जे ख्योन्त्या तूदे, हम्बदे ङूजे सैत्या चाँदीजे मून्द्रमूली खीक्के ख्य। ङूजे नीजीने ङ्येब्देबे यदे, ‘ङैजे छेर् छ्योटो फा।’
ङीजे अपराध क्षमा चीम्मी, केर्बे ङीने अपराध चेब मीयूजे अपराध ङीदेये क्षमा चीम्मीदे।
तर येशूदे थमयूने यदे, “नमयूदेने थमयूने चत्या चसे पीन्।” तर स्यूस्स्यायूदे येशूने यदे, “च सै ङ्ही दीनारजे क्यङ् कीन्देबे थमयूने चसे पीना?”
ङीजे पाप ङीने क्षमा चीम्मी, चेनेयलो ङीदेये ङीजे विरुद्धने अपराध चेयूने क्षमा पीन्दे। ङीने जाँचदेने अङ्-कूबलाची’।”
तर कीम्नोबोजे सेम्जे पो था अम्प्रेत्देबे ठरेपर्देब काम चेब त्वोने छीत्या ठरीय। सूने कूम पीने ख्य, हम्बने कूमने स्येय, मेस्ये सूने थेप् सूम्दीये ख्य, ङूप्रे अझ थेप् स्येय।
या नमयू च मैन्न, सिलोआमजे धरहरा हूलीदेबे हम्ब अठार जना सेक्क ख्य, यी थमयू क्वाने यरूशलेमने टूङब मीयू नङ्ने थेप् पापी ख्य औ?
येशूदे हम्ब फरिसीने यदे, “ओ सिमोन, नने चत्या पो य पर्दे ख्यङ्।” ङूदे यदे, “गुरुज्यू, य।”
होरेक्यूत्देबे ङ नने यीय, ङूजे पाप, कूम ख्य, क्षमा क्यूरे ख्यङ्, चेनेयलो अम्ब मदीदे ङैने कूम प्रेम चीत्दे। तर सूने छीत्या क्षमा चीक्क्य, ङूदे छीत्या प्रेम चीक्क्य।”
चेनेयलो क्वादेने पाप चीक्क ख्यङ्, मेस्ये परमेश्वरजे महिमाजे ट्याने फ्योब अम्प्रे ख्यङ्।
मोशाजे नियम रमेस्ये झन् थेप् अपराध बढ्दीदे, तर केने पाप बढ्दीदे होने अनुग्रह झन् थेप्ने रदे,