5 तर सिमोनदे यदे, “गुरुज्यू, ङीदे मूस्सेने धम चीत्देबे जाल छादे ङ त्याये चूङ अन्खू, होरेयलीने नैजे वचन अनुसार ङ जाल छाय।”
के केन्दे यदे, “ओ येशू गुरुज्यू, ङीयूने कृपा चीम्मी।”
होर्दे थमयूदे येशू ट्याने रदेबे ङूने येरे यदेबे लङ्दे, “गुरुज्यू, गुरुज्यू, ङीन क्यूने नूम्ब मेल्गीदी।” ङू लङ्देबे उन्दूप्रे क्यूजे छालने फ्राचीदे, मेस्ये हम्ब थम्दीइ होर्दे क्वाने याङ्यूङ् क्यूरी।
येशूदे यदे, “ङैने सूदे छूत्दे?” क्वादेने अन्छूइ यदे, हन्छ्वाब पत्रुसदे यदे, “गुरुज्यू, मीजे हुलदे नने घेर्दीदे हूल्न ख्यङ्।”
होर्दे हम्ब मी ङ्ही ङूप्रे बिदा क्यूत्देबे प्र मैब पत्रुसदे येशूने यदे, “गुरुज्यू, ङी अयाने टूङब सोरो ज्य ख्यङ्। ङीन टूङब कीम् सोम् बन्दीदे-त्या नैजे लागि, त्या मोशाजे लागि, मेस्ये त्या एलियाजे लागि।” रङ्सेदे यब पोजे ङूने पत्तने त्व ख्य।
होर्दे यूहन्नादे यदे, “गुरुज्यू, मी त्यादे नैजे मीन्ने छेत्यू योन्नब ङीदे तङ्दे, मेस्ये ङीदे हम्ब काम रोक्तीदे। चेनेयलो ङूदे ङीयूप्रे नदे यप्र अन्ची।”
ङैदे नमयूने चै आज्ञा पीन्क्य, हम्ब नमयूदे चीत्देयलो नमयू ङैजे ख्योन् क्यूक्क्य।
ङूजे मदे त्वोयूने यदे, “ङूदे च येको, हम्बने ची।”
सिमोन पत्रुसदे थमयूने यदे, “ङ समुद्रने ङ सेने प्रेन ख्यङ्।” थमयूदे ङूने यदे, “ङीयूये नैप्रे रीय।” थमयू गीलीदेबे डुङ्गाने टदे, तर हम्ब मून् थमयूदे चैत्याये चूङ अन्खू।