12 स्यर्म लङबयूये बप्तिस्मा कीनने रदे, होर्दे थमयूदे लोत्दे, “गुरु ज्यू, ङीदे च चे?”
चेनेयलो नमयूने प्रेम चेबयूने त्या प्रेम चीत्देयलो केर्बे नमयूदे इनाम प्रेक्क्य? स्यर्म लङब मीयूदेये होरने अन्चेया?
“तर स्यर्म लङबब चीन्तङ्दे मेर्देबे स्वर्गतेले म्याये अन्लेल्लाबे येरे यदेबे रङ्से गू तप्दे, ओ परमेश्वर, ङ पापी फ्याने दया चीम्मी!’
मीयूदे यूहन्नाने लोत्दे, “होरेयलो ङीदे च चे पर्दीय स्व?”
ङूदे थमयूने यदे, “कन्छ्वा तोक्दीये ख्य हम्ब यली थेप् स्यर्म अन्लङ्लाची।”
होर्दे मीयू क्वाने मेस्ये स्यर्म लङबयूदे अम्ब तदेबे परमेश्वरजे पो तम्दम् टोङ् यदेबे मन्दीदे, चेनेयलो थमयूदे यूहन्नाजे लादे बप्तिस्मा किन्क ख्य।
अम्ब पो तदेबे थमयूजे सेम् बेस्से बोन्दे, होर्दे पत्रुस मेस्ये सूजो मूल स्यूस्स्यायूने थमयूदे यदे, च्योन्यू, ङीदे च चे?”