7 “नमयू नङ्ने कोइजे त्वो रङ् यूदेबे या स्वान् छदेबे रङ्दे रदेयलो, ङूदे हम्ब त्वोने तुरुन्तै रदेबे चसे चने टूङ्’ यीया स्व?
येशूदे थमयूने यदे, “नमयू नङ्ने कोइ मीजे स्वान्त्या ख्यङ्, मेस्ये आराम टूङब दिनने हम्ब स्वान् लोम्ने तैल्बलो नदे हम्ब स्वान् चूङ्देबे फीने अन्-योन?
तर प्रभुदे ङूने जवाफ पीन्दे, “ओ कप्टीयू! आराम टूङब दिनने नमयू क्वादेने प्रङ् मेस्ये माङ्गादे रङ्से लप् या गधा फादेबे क्यू तूपने अन्कूपया?
होर्दे येशूदे थमयूने यदे, “नमयू नङ्ने सूदे रङ्से लप् या गधा आराम टूङब-दिनने इनारने तल्बदेयलो नमयूदे ङूने खात्याने अन्-योनया?”
“नोआजे दिनने कर क्यूर ख्य, मीजे चजे दिननेये होरने क्यूक्क्य।
प्रभुदे यदे, “नमयूने रोयोजे ल थोच्चेत्या विश्वास ख्यङ्लो नमयूदे अम्ब कीम्बूजे तङ्बोने, न ह्वाबदेबे समुद्रने फीप्प’ यलो, ङूदे ङ्यीन्क्य।
ङूदे ङूने बरू येरे अन्-यया? ‘ङैजे लागि चसे तयार ची, मेस्ये कूच्यू चेलाबे ख्या ङैदे चथूङ चे अन्जेन्दासेमे ङैजे सेवा ची। होर्दे ङ्येदे नदे च-थूङ ची।’