3 ङ नमयूने यीय, होरे दी, तर नमयूदे पश्चाताप अन्चीत्देयलो नमयू क्वाने होरप्रने नाश क्यूक्क्य।
होर्दे हम्ब प्रीय मेस्ये रङ्सेयली थेप् अन्ज्य सूजो छेत् आत्मा ङ्यी रङ्सेप्रे रेक्क्य, मेस्ये नङ्ने क्योदेबे थमयू हैयाने टूङ्क्य, हम्ब मीजे ङ्येजे दसा खूम्जेयलीने झन् थेप अन्ज्य क्यूक्क्य। अम्ब अन्ज्य पुस्ताजे मीयूये येरप्रने क्यूक्क्य।”
होर्दे मूरुम् सोरो छी लङ्देबे रङ्सेजे सिपाईयू कूल्बीदेबे हम्ब मी सेब मीयूने नाश चीत्दे, मेस्ये थमयूजे सहरने मी नेम्बीदे।
“रङ्से पापजे पश्चात्ताप चीत्देबे परमेश्वरतेले ल्वाख, चेनेयलो स्वर्गजे राज्य रेक ख्यङ्।”
होर्दे येशूदे थमयूने जवाफ पीन्दे, “चेनेयलो थमयूदे येर्बे सकस् भोक्तीदे यबने, नमयूदे च मन्न, अम्ब गालीलीयू सूजो कूम गालीलीयू यली थेप् पापी ख्य औ?
या नमयू च मैन्न, सिलोआमजे धरहरा हूलीदेबे हम्ब अठार जना सेक्क ख्य, यी थमयू क्वाने यरूशलेमने टूङब मीयू नङ्ने थेप् पापी ख्य औ?
होरे दी, तर ङ नमयूने यीय, “नमयूदे पश्चात्ताप अन्चीत्दे यलो, नमयू क्वाने होरप्रने नाश क्यूक्क्य।”
होर्दे यरूशलेमदेमेस्ये सुरु चीत्देबे साप्ता थर्जे मीयूने ख्रीष्टजे मीन्ने पश्चाताप मेस्ये पाप क्षमाजे प्रचार क्यूर पर्दीय।
होरेक्यूत्देबे पश्चात्ताप चीत्देबे ल्वाख, नमयूजे पाप मेर्दीमीस्य, मेस्ये परमप्रभु नमयूप्रे वास चीत्देबे आनन्दजे दिन रस्य,