1 होर्देङ्येदे प्रभुदे सूजो सोम्लङ्दे च्यू जनाने सेल्दे, मेस्ये ङू प्रमल्नब सहर प्रे तने ङू यली खूम् थमयूने ङ्ही-ङ्ही चीत्देबे कूल्बीदे।
पयूजे सेम् च-चीमी फ्याने मेस्ये आज्ञा अन्ङ्यीनयूने धर्मीयूजे बुद्धि तेलेयोर् ल्वाने मेस्ये प्रभुजे लागि ज्य बन्दीयेब जात त्या तयार चेने प्रभुजे खूम्दे ङू एलियाजे आत्माप्रे शक्तिने प्रीय।”
ओ चीद पीच, न पात्ता नङ्ने केन् परमेश्वरजे अगमवक्ता यीय, चेनेयलो न प्रभुजे खूम्खूम् ङूजे लम् तयार चेने प्रीय,
कन्छ्वाब प्रभुदे हम्ब मदीने तङ्दे, हन्छ्वाब ङूने ङ्येम्देबे यदे, “अङ्-ङूलाची।”
यूहन्नादे ङूजे स्यूस्स्यायू नङ्ने ङ्हीने प्रभु ट्याने अम्ब पो ल्वेने कूल्बीदे, “सू रस्ये ख्य, हम्ब नयीर? या ङी सूजो कोइजे आशा चे पर्दे?”
होर्दे ङूदे खबर टेल्गेब मीयूने खूम्ने कूल्बीदे। थमयू गीलीदे, मेस्ये ङूजे लागि साप्ताने तयार चेने सामरीयूजे त त्याने क्योइदे।