7 तर कन्छ्वाब थमयूदे ङूने घरी-घरी लोत्दे हन्छ्वाब ङू मेर्देबे थमयूने यदे, “सूदे कलङ्बेये पाप अन्चीक्क ख्यङ्, हम्बदे पात्ता खूम् अम्ब मदीने लूङ्दे ठरीस्य।”
सीन्त्रीयूदे जवाफ पीन्दे, “अम्ब मीदेप्र कलङ्बेये सूदेये अन्क्यम्!”
येशूदे हम्ब मदीने लेत्देबे यदे, “या मो, थमयू केने गीली? नने सूदेये दण्ड अम्पीन?”
होर्दे फेरि कूत्तू क्यूत्देबे सने ला टदे लिख्दीदे।
चदे च सेयू लेम्ला चेप्रने नमयूजे बोली येतार्ने सोरो सेम् पर्देब क्यूस्स्य, मीयू क्वाप्रेने केरे क्यम पर्दे हम्ब पो नमयूदे स्येस्य।
ङूजे स्येत्-लादे कर्चेन्यू ङ्यी चूङ्न ख्य, मेस्ये पट्टी-ङ्हीने छ्यर धर ख्यब तरवार ङूजे ङूर्दे योङ्न ख्य। नो-गूङ्ने प्ल्यानब मीयाप्र ङूजे त्वाये प्ल्यान ख्य।
जात-जातजे मीयूने ट्याला चेजे लागि ङूजे ङूर्दे छ्यरब पार्च्या त्या योङ्रीय, मेस्ये जङ्जे पीर्क चील्लीदेबे ङूदे थमयू फ्याने राज्य चीक्क्य। होर्दे क्वेने अङ्गुर योन्देबे खू योनप्रने पात्ता बोल्यो परमेश्वरजे छीजे क्वेने ङूदे थमयूने छेय।
येरेक्यूत्देबे पश्चात्ताप ची, कादेये अन्चीत्देयलो ङ नमयू ट्याने छ्योटोने रीय, मेस्ये ङैजे ङूर्दे योङरब पार्च्यादे थमयूप्रे जीङ्क्य।