52 यहूदीयूदे ङूने यदे, “जेम्से ङैने पक्क रुप्ने था क्यूत्दे, नने छेत् लादीकने टोङ्। अब्राहाम सीइ अगमवक्तायूये सीइ, तर नदे यीय, ‘कोइदे ङैजे वचन मन्दीलो हम्ब कलङ्बेये अन्सीब यदेबे य ख्यङ्।’
चेनेयलो यूहन्ना च-थूङ चीते-चीते अन्र, मेस्ये थमयूदे ङूने छेत् लादीकब मी यख्य।
कन्छ्वाब यरूशलेमजे यहूदीयूदे पूस्र्या मेस्ये लेवीयू ङू ट्याने “यूहन्ना यब सू टोङ्?’ यदेबे ल्वेने कूल्बीदे, हन्छ्वाब यूहन्नादे पीनब गवाही येर ख्य।
येशूदे ङूने जवाफ पीन्दे, “सूदे ङैने प्रेम चीक्क्य, हम्बदे ङैजे वचन मन्दीय, होर्दे ङैजे पदे हम्बने प्रेम चीक्क्य, मेस्ये ङी हम्ब ट्याने रीय, मेस्ये हम्बप्रे टूङ्क्य।
ङैदे नमयूने यब वचन ह्वे ची, ‘त्वो कीम् नोबो यली केन् अन्क्यूर्।’ थमयूदे ङैने सतनम् चीत्दे यलो नमयूनेये सतनम् चीक्क्य। थमयूदे ङैजे वचन मन्दीलो नमयूजे वचनये मन्दीय।
“संसारजे कम्ब मीयू नदे ङैने पीन्दे, थमयूने ङैदे नैजे मीन् स्येला चीम्मे ख्यङ्। थमयू नैजे ख्य, होर्दे थमयू नदे ङैने पीन्दे, मेस्ये थमयूदे नैजे वचन मन्दे ख्यङ्।
मीहुलदे जवाफ पीन्दे, “नने छेत् लादीक ख्यङ्। नने सूदे सेमेदे?”
यहूदीयूदे यदे, “अम्ब रङ्सेदे रङ्सेने से मेइच? चेनेयलो अम्बदे ‘ङ कने प्रीय, होने नमयू र अन्खू’ यदेबे येको।”
यहूदीयूदे ङूने जवाफ पीन्दे, “न सामरी ख्यङ् मेस्ये नने छेत् लादीक ख्यङ्, ङीदे यब अम्ब पो ठीक ते?”
तम्दम्ने ङ नमयूने यीय, कादेये ङैदे यब वचन कोइदे मन्दीदेयलो हम्बदे कलङ्बेये सीब पर्दीस्ये त्वो।”
नमयूदे ङूने अन्स्ये, तर ङूने ङैदे चेलाबे स्ये ख्यङ्। ङैदे ङूने अन्-स्येयलो ङैये नमयू प्रने लूच्च ठर्तीय। तर ङैदे ङूने स्येय मेस्ये ङूदे यब पोने मन्दीय।
हन्छ्वामेस्ये हम्ब खूम् म्या अन्तङ ख्यब मीने थमयूदे फेरि कोदेबे यदे, “परमेश्वरने महिमा पीन्। ङीने था ख्यङ् हम्ब मी पक्कने पापी ख्यङ्।”
थमयू क्वाने परमेश्वरदे चेब कबुल अम्प्रेप्पने विश्वास चीत्देबेने सीइ, तर चीन्तङ्देने हम्ब कबुल तङ्दे होर्दे स्वागत चीत्दे। अम्ब पृथ्वीने सूजो देशजे मीप्र क्यूत्देबे ङीन तेदिनजे लागि त्यामे बास टूङ्र ख्यङ् मन्दे।
तर ङीनदे येशूने तङ्क्य। ङूने खात्यात्यामे स्वर्गदूतयू यली ते-चीद चीम्मीदे, सीब पर्दे सकस् भोक्तीकदेबे महिमा मेस्ये गेसेन्जे मुकुट ङूने कूमीदे। येर्बे परमेश्वरजे अनुग्रहदे चीत्देबे मीयू क्वाजे लागि ङू सेक्कदे।