23 होर्दे ङूदे थमयूने यदे, “नमयू पृथ्वीजे ख्यङ्। ङ स्वर्गदे रब ख्यङ्। नमयू अम्ब संसारजे ख्यङ्। ङ अम्ब संसारजे दी।
वचन ङ्व क्यूत्देबे रदे, मेस्ये अनुग्रह मेस्ये तम्दम्दे फ्यादेबे ङीनजे अन्द्रने बास टूङ्दे। ङीनदे ङूजे महिमा तङ्दे, हम्ब महिमा प ट्यादे रब तीत्या चजेप्र ख्य।
ङैदे थमयूने नैजे वचन पीन्दे, तर संसारदे थमयूने ह्यल चीत्दे, चेनेयलो ङ संसारजे तेप्रने थमयूये संसारजे दी।
ङ संसारजे तेप्रने थमयूये संसारजे दी।
स्वर्गदे रब मीजे च-त्यामे सूजो सूये स्वर्ग अङ्गीली।
“तो-फ्यादे रब पात्ता नङ्ने केन् क्यूक्क्य। पृथ्वीने प्रेब मीयू पृथ्वीजेने क्यूक्क्य, मेस्ये पृथ्वीजे पो क्यम्क्य, स्वर्गदे रब ब पात्ता नङ्ने केन् क्यूक्क्य।
वेश्य मीयू, अम्ब संसारने माया चेब परमेश्वरजे शत्रु ख्यङ् यब पो च नमयूने था त्वा? येरेक्यूत्देबे सूदे संसारने माया चीत्तीङ् रीय हम्बदे रङ्सेने परमेश्वरजे शत्रु क्यूस्स्ये पीन्क्य।