22 यहूदीयूदे यदे, “अम्ब रङ्सेदे रङ्सेने से मेइच? चेनेयलो अम्बदे ‘ङ कने प्रीय, होने नमयू र अन्खू’ यदेबे येको।”
कन्छ्वाब यरूशलेमजे यहूदीयूदे पूस्र्या मेस्ये लेवीयू ङू ट्याने “यूहन्ना यब सू टोङ्?’ यदेबे ल्वेने कूल्बीदे, हन्छ्वाब यूहन्नादे पीनब गवाही येर ख्य।
कूम यहूदीयूदे यदे, “अम्ब मीने छेत् लादीक ख्यङ्, मेस्ये अम्ब पर क्यूरे ख्यङ्। नमयू अम्बजे पो चेने ङ्यीन्न?”
मीहुलदे जवाफ पीन्दे, “नने छेत् लादीक ख्यङ्। नने सूदे सेमेदे?”
होर्दे यहूदीयू त्यादे त्याने यदे, “अम्ब मी कने प्र मेदे, मेस्ये ङीनदे ङूने त्व-अन्खू य? अम्ब ग्रीकयूजे अन्द्रदे स्वा-स्वा थर्देबे टूनब यहूदीयू ट्याने प्रदेबे ग्रीकयूने शिक्षा पीनब सेम् चे औ?
यहूदीयूदे ङूने जवाफ पीन्दे, “न सामरी ख्यङ् मेस्ये नने छेत् लादीक ख्यङ्, ङीदे यब अम्ब पो ठीक ते?”
यहूदीयूदे ङूने यदे, “जेम्से ङैने पक्क रुप्ने था क्यूत्दे, नने छेत् लादीकने टोङ्। अब्राहाम सीइ अगमवक्तायूये सीइ, तर नदे यीय, ‘कोइदे ङैजे वचन मन्दीलो हम्ब कलङ्बेये अन्सीब यदेबे य ख्यङ्।’
पापीयूदे ङूजे विरुद्धने चेब सोरो कूम अन्ज्य पोयू सैदीनबने ह्वे ची, मेस्ये नमयू थेल्लीदेबे सेम् चीद अन्चलाची।
येर्बे जेम्से ङीनये सहरजे फीने येशू ख्यब नेने प्रे, मेस्ये ङूदे सैदेब बदनाम ङीनदेये सैदीदे।