12 मीहुलजे नङ्ने येशूजे पो चीन्न ख्य। कोइदे यदे, “ङू सोरो ज्य ख्यङ्।” कोइदे य ख्य, “दी, अम्बदे मीयूजे म्यात्या छाक्दीन ख्यङ्।”
स्यूस्स्या रङ्से गुरुप्र मेस्ये त्वो रङ्से नोबोप्र क्यूर प्रेप्प सून्ताकी क्यूस्स्य, कादेये थमयूदे कीम्जे नोबोने बालजिबुल यदेयलो ङूजे कीम्-म्हीतीने झन् कोला थेप् यीय?
थमयूदे येशूने चूङ मेदे, तर थमयू मीहुलप्रे फदे, चेनेयलो मीयूदे येशूने अगमवक्ता यदेबे मन्दे ख्य।
मेस्ये थमयूदे यदे, ‘‘गुरु, हम्ब ठग्देबदे सोम्बो ख्यङ्ब ‘ङ सोम्म्या ङ्येदे फेरि सोम्बो क्यूत्देबे लङ्रीय’ यदेबे यब पो ङीने याद ख्यङ्।
येशूदे ङूने यदे, “न ङैने चेने सोरो ज्य य? परमेश्वर बाहेक सूये सोरो ज्य त्वो।
अम्ब घटना तङ्देबे कप्तानदे येरे यदेबे परमेश्वरजे महिमा चीत्दे, “पक्कने ङू धर्मिक मी टूङ्।”
योसेफ यब ज्य मी मेस्ये धर्मी त्या ख्य। ङू पात्ता केन् सभाजेये सदस्य ख्य।
ज्य मीदे रङ्से ज्य-सेम्दे ज्य पोने योन्क्य, तर दुष्ट मीदे ङूजे अन्ज्य सेम्दे अन्ज्य-पोने योन्क्य। चेनेयलो कम्ब पोदे सेम् फ्याये ख्य, मीजे ङूर्दे हम्बने योङ्रीय।
हन्छ्वाब क्वाने फैगदे, मेस्ये परमेश्वरजे महिमा चीत्देबे यदे, “सोरो केन् अगमवक्ता त्या ङीनजे अन्द्रने र ख्यङ्”, मेस्ये “परमेश्वरदे रङ्से मीयू फ्याने कृपा चे ख्यङ्।”
येरेक्यूत्देबे येशूदे चेब अम्ब च्यूनू तङ्देबे हम्ब मीयूदे यदे, “संसारने रीय यब अगमवक्ता तम्दम्ने ङूने टोङ्।”
मीहुलदे ङूजे बारेने पो चीन्नब फरिसीयूदे तदे। होर्दे पूस्र्या केन्यू मेस्ये फरिसीयूदे ङू चूङने यरूशलेम मन्दिरजे सीन्त्री टूङब मीयूने कूल्बीदे।
फरिसीयूदे हम्बयूने यदे, “नमयूये ङूदे होम्क औ?
थमयूदे ङूने जवाफ पीन्दे, “नैये गालीलजे औ? धर्मशास्त्र चेलाबे छ्वे, मेस्ये नदे था प्रेक्क्य, गालीलदे अगमवक्ता सूत्याये योङ्रस्ये त्वो।”
त्या ङ्ही फरिसीयूदे यदे, अम्ब मी परमेश्वरतेलेदे रब दी, चेनेयलो ङूदे यहूदीयूजे आराम टूङब दिन अम्मन्दी।” तर सूजोयूदे यदे, “पापी मीदे येर च्यूनूयू केरे चे खूदे?” मेस्ये थमयू त्यात्याने अन्थून क्यूरी।
बारनाबास पवित्र आत्मा मेस्ये विश्वासदे फ्याकब ज्य मी ख्य, मेस्ये ङूदे चीत्देबे कूम मीयूदे प्रभुने विश्वास चीत्दे।
धर्मी मीजे लागि सीबने तयार क्यूरब मी प्रेने मूस्कील क्यूक्क्य। सोरो ज्य मीजे लागिये कोइदे सीबब आँट चेखूस्ये।
गन्गन् या च्य-फा अन्चील्लाबे कामयू क्वाने फर्कीलीम् ची,