52 होर्दे यहूदीयू रङ्से रङ्सेने स्वाल्-जवाफ चीत्दे, “अम्ब मीदे रङ्से ङ्व ङीनने केर्बे चसे पीन खूइय?”
कन्छ्वाब यरूशलेमजे यहूदीयूदे पूस्र्या मेस्ये लेवीयू ङू ट्याने “यूहन्ना यब सू टोङ्?’ यदेबे ल्वेने कूल्बीदे, हन्छ्वाब यूहन्नादे पीनब गवाही येर ख्य।
अम्ब वचनजे कारणदे यहूदीयूजे अन्द्रने फेरि अन्थून क्यूरी।
निकोदेमसदे ङूने यदे, “कम्ब क्यूरेब मी फेरि केरे जन्मेदे खूइया? ङू मजे ख्वाजेने प्रेत्देबे ङ्ही खेप् जन्मेदे खूइया?”
निकोदेमसदे ङूने लोत्दे, ‘अम्ब केर्बे क्यूर खूइय?”
हम्ब मदीदे ङूने यदे, “नैप्रे क्यू ह्वब तीया त्वो, क्यू कोम्पो सोरो मामो ख्यङ्। होर्दे हम्ब जीया पीनब क्यू नदे केर्दे रेक्क्य?
यहूदीयूदे ङूजे विरुद्धने गन्गन् चीत्दे, चेनेयलो ङूदे यदे, “स्वर्गदे तल्लब क्यङ् ङ ख्यङ्।”
अम्ब पोयू तदेबे येशूजे स्यूस्स्यायू नङ्ने कूमदे यदे, “अम्ब शिक्षा सोरो गरो ख्यङ्, अम्ब सूदे ङ्यीन खूइय?”
त्या ङ्ही फरिसीयूदे यदे, अम्ब मी परमेश्वरतेलेदे रब दी, चेनेयलो ङूदे यहूदीयूजे आराम टूङब दिन अम्मन्दी।” तर सूजोयूदे यदे, “पापी मीदे येर च्यूनूयू केरे चे खूदे?” मेस्ये थमयू त्यात्याने अन्थून क्यूरी।
थमयूदे सीबङ्येदे सोम्बो क्यूक्क्य यब पो कन्छ्वाब तदे, हन्छ्वाब कोइ-कोइदे फ्योदे। तर सूजोयूदे “ङी फेरि अम्बजे बारेने नैजे पो ङ्यीन्क्य” यदे।
सूप्रे परमेश्वरजे आत्मा अन्क्यूर्, हम्बदे परमेश्वरजे आत्माजे बरयूने विश्वास अन्ची। हम्ब बरयू ङूजे लागि मूर्ख पो क्यूक्क्य मेस्ये ङूदे हम्ब क्व अङ्खू, चेनेयलो हम्ब पोयू आत्मादे त्यामे क्व खूइय।