45 “पजे खूम्ने ङ नमयूने दोष चीक्क्य यदेबे, अम्मन्लाची। नमयूने दोष चेब मोशा ख्यङ् नमयूदे रङ्सेजे आशा ङू फ्याने चे ख्यङ्।
“तर अब्राहामदे यदे, ‘थमयूप्रे मोशा मेस्ये अगमवक्तायूजे किताब ख्यङ्। थमयूदे हम्ब ङ्यीन्स्य।’
सूदे ङैने विश्वास अन्ची मेस्ये ङैजे पो ग्रहण अन्ची होरयूने न्याय चेब त्या ख्यङ्। ङैदे चै पो यदे हम्ब पोदेने संसार नाश क्यूरब दिनने होरयूजे न्याय चीक्क्य।
च मोशादे नमयूने नियम पीन ते? तर नमयू सूदेये हम्ब नियम अम्मन्दी। नमयूदे ङैने चेने सेमे?”
कन्छ्वाब थमयूदे अम्ब तदे, हन्छ्वाब मी केन्यूदेमेस्ये सुरु चीत्देबे चीदसेमे त्या त्या चीत्देबे गीलीदे, पात्ता ङ्येदे येशू त्याने हम्ब मदी पङ्गीदे मेस्ये येशूजे खूम्ने ङू मेर्नूदे।
मोशाजे नियम त्वब बीलने सू-सू मीयूदे पाप चीक्क्य ख्य, थमयू मोशाजे नियम त्वोलीने नाश क्यूक्क्य, मेस्ये मोशाजे नियम नङ्ने क्यूत्देबेये पाप चेयूजे न्याय मोशाजे नियमदेने चीक्क्य।
मोशाजे नियम फ्याने भर् पर्देबयू क्वादेने श्राप प्रेक्क्य, चेनेयलो धर्मशास्त्रने येर्बे लिख्दीये ख्यङ्, “मोशाजे नियमजे किताबने लिख्दीयेब साप्ता पो अनुसार अन्टोङब मेस्ये हम्ब अम्मन्देब क्वादेने श्राप प्रेक्क्य।”