11 हम्ब मदीदे ङूने यदे, “नैप्रे क्यू ह्वब तीया त्वो, क्यू कोम्पो सोरो मामो ख्यङ्। होर्दे हम्ब जीया पीनब क्यू नदे केर्दे रेक्क्य?
निकोदेमसदे ङूने यदे, “कम्ब क्यूरेब मी फेरि केरे जन्मेदे खूइया? ङू मजे ख्वाजेने प्रेत्देबे ङ्ही खेप् जन्मेदे खूइया?”
तर ङैदे पीनब क्यू सू-सूदे थूङ्क्य हम्ब मीने फेरि कलङ्बेये क्यू फैस्ये त्वो, चेनेयलो ङैदे कम्ब क्यू ङूने थूङ्से पीन्क्य हम्ब क्यू कलङ्बेये अन्सीबब जीयाजे लागि प्ल्यानब क्यू-मुरूम् क्यूक्क्य।”
जेम्से दीन्बरजे ङ्येजे दिनने, या दीन्बरजे मूख्या दिनने, मेर्देबे येशूदे क्वादेने तलाबे यदे, “कादेये कोइ क्यू फैलो हम्ब ङैट्याने रदेबे थूङ्स्य।
तर पत्रुसदे यदे, “छ्यो प्रभु, चेनेयलो ङैदे कलङ्बेये पवित्र त्वब या अशुद्ध थोक चैत्याये अन्च ख्यङ्।”
सूप्रे परमेश्वरजे आत्मा अन्क्यूर्, हम्बदे परमेश्वरजे आत्माजे बरयूने विश्वास अन्ची। हम्ब बरयू ङूजे लागि मूर्ख पो क्यूक्क्य मेस्ये ङूदे हम्ब क्व अङ्खू, चेनेयलो हम्ब पोयू आत्मादे त्यामे क्व खूइय।
ङूदे ङैने यदे, “जेम्से जङ्गदे। ङ अल्फा मेस्ये ओमेगा, सुरु मेस्ये अन्त ख्यङ्। ङैदे क्यू फैब मीयूने जीया पीनब क्यू मूरुम्दे होरेने थूङ्से पीन्क्य।
होर्दे ङूदे ङैने जीया पीनब क्यूजे होङ् तम्मीदे, हम्बङ्येदे क्यूजे होङ् छालाला तङब स्फटीकप्र चकिलो ख्य। हम्ब होङ् परमेश्वरजे मेस्ये थुमाजे सिंहासनदे योङ्रदेबे,
पवित्र आत्मा मेस्ये पीर्मदे यीय, “ख।” सू-सूदे ङ्यीन्क्य थमयूदे यस्य, “ख।” सू-सू क्यू फैय थमयू रस्य, मेस्ये सू-सूदे थूङब सेम् चीक्क्य थमयूने जीया पीनब क्यू होरेने थूङ्स्य।
चेनेयलो सिंहासनजे अन्द्रने ख्यब थुमा थमयूजे प्रङ्ब क्यूक्क्य, मेस्ये थमयूने प्रेस्योल्देबे सोम्बो क्यू प्ल्यानब मूरुम्सेमे कूबीय, मेस्ये परमेश्वरदे थमयूजे म्यादे योङ्रब म्यामूयू क्वाने फील्मीय।”