12 येशूदे थमयूने यदे, “च ख।” स्यूस्स्यायू नङ्ने सूदेये, “न सू ख्यङ्?” यदेबे ल्वेब आँट अन्ची, चेनेयलो थमयूदे ङू प्रभु ख्यङ् यदेबे स्येल्क ख्य।
होर्दे जवाफने सूदेये बोली त्याये ल्वाअङ्खू। हम्ब दिनदेमेस्ये सूदेये येशूप्रे पो त्याये ल्वेब आँट अन्ची।
तर येशूदे यब अम्ब पो थमयूदे अङ्को, मेस्ये ङूप्रे ल्वेने फदे।
तर थमयूदे अम्ब पो अङ्को। चेनेयलो थमयूदे अम्ब पो अङ्कोस्य यदेबे थमयू ट्यादे नङ्सू हीते ख्य। थमयू अम्बजे बारेने ङूने ल्वेने फ ख्य।
थमयूदे अम्ब पो ल्वेब सेम् चीन्न ख्यङ् यब पो येशूने था क्यूत्दे, मेस्ये ङूदे यदे, “खात्या-ला ङ्येदे नमयूदे ङैने तङ्स्ये त्वो, होर्दे खात्या-ला ङ्येदे ङैने तङ्क्य’ यब पोजे अर्थ च ख्यङ् यब पोजे बारेने नमयू रङ्से रङ्सेने स्वाल् जवाफ चीन्न औ?
होर्दे सिमोन् पत्रुसदे डुङ्गाने टदेबे सैत्या ङ्यील्लङ्दे तेह्रला केन्-केन् ङ फ्यानब जाल पखने थेन्देबे रेत्दे, तर हन्छ्वा कूम ख्यङ्लीने जाल अम्-प्र्याङ्गी।
कन्छ्वाब थमयूदे च जेन्दे, हन्छ्वाब येशूदे सिमोन पत्रुसने यदे, “यूहन्नाजे च सिमोन, नदे ङैने थमयूदे यली थेप् माया चीक्क्या?” पत्रुसदे यदे, चीक्क्य प्रभु, ङैदे नने माया चीक्क्य, यब नने था ख्यङ्।” येशूदे ङूने यदे, “ङैजे स्वान्यूने चेलाबे छ।”
हन्छ्वाबने येशूजे स्यूस्स्यायूये रदे, मेस्ये ङू मदीत्याप्रे बात् सेन्नब तङ्देबे हार्मन्दीकदे, तर “न च चेमे?” या “न हम्ब मदीप्रे चेने बात् सेन्न?” यदेबे सूदेये अन्ल्वे।
मी क्वानेने दी, तर ङीन सूने परमेश्वरदे साक्षीजे लागि सेल्दे, मेस्ये ङू सीयेबदे सोम्बो क्यूरमेस्ये ङीदे ङूप्रे च-थूङ चीत्दे।