16 येशूदे ङूने यदे, “मरियम!” ङूदे येशूतेले ल्वादेबे हिब्रू केने यदे, “रब्बोनी!” यदे, अम्बजे अर्थ “गुरुज्यू” ख्यङ्।
तर येशूदे छाट्टे थमयूने यरे यदे, “बोङ् ची, ङ न, अम्फलाची।”
येशूदे ङूने लोत्दे, “नने ङैदे च चीम्मीस्य मन?” हम्ब म्या अन्तङब मीदे येशूने, “गुरुज्यू, ङैजे म्यादे तङ खूस्य” यदे।
तर येशूदे जवाफ पीन्देबे ङूने यदे, “मार्था, मार्था, न कूम पोजे बारेने सूर्त चीत्देबे सेम् मङ्न ख्यङ्।
येशूदे ङ्यलम् ल्वादेबे लेत्दे, मेस्ये थमयू ङ्ये-ङ्ये रेनब तङ्देबे थमयूने लोत्दे, “नमयू च मेल?’’ थमयूदे ङूने यदे, “रब्बी (अम्बजे अर्थ: गुरुज्यू), न केने टूङ ख्य?”
नथानेलदे ङूने लोत्दे, “गुरु, न परमेश्वरजे च ख्यङ्! न इस्राएलजे मूरुम् ख्यङ्।”
ख्योने टूनब सीन्त्रीदे ङूजे प्रङ्बजे लागि ख्यो पूक्मीय, मेस्ये स्वान्यूदे ङूजे के ङ्यीन्क्य, होर्दे ङूदे रङ्से स्वान्यूने मीन्दे कोय, होर्दे थमयू फीने कूबीय।
अन्छ्वा यदेबे मार्था थे चेकीदे, मेस्ये रङ्सेजे च्योन् मरियमने कोदेबे आलाक्के यदे, “गुरुज्यू फ्योरदे, मेस्ये नने कोन ख्यङ्।”
नमयू ङैने गुरुज्यू मेस्ये प्रभु य ख्यङ्, हम्ब नमयूदे तम्दम्ने यदे, चेनेयलो ङ हम्बने ख्यङ्।
थोमादे येशूने यदे, “ङैजे प्रभु, मेस्ये ङैजे परमेश्वर।”
ङू मून्दे येशू ट्याने रदे मेस्ये यदे, “गुरु, ङीने था ख्यङ् न परमेश्वरदे ङीने लोम्मेने कूल्बेब गुरु ख्यङ्, चेनेयलो परमेश्वरदेने अन्तोङ्मीलो नदे चेब अम्ब च्यूनूयूप्र सूदेये चे अन्खू।”
यरूशलेमने स्वान् ख्यो यब ख्यो ट्याने ठडी ङदे ख्यूर्चीतेब क्यू छ्वो ख्य, अम्बने हिब्रू केदे बेथस्दा य ख्य।
थमयूदे समुद्र तीप्ल्याने ङू तूदेबे लोत्दे, “गुरुज्यू, न अन्-याने कलङ् रदे?”
नो गूङ्जे सोम् तब बीलने ङूदे दर्शनने परमेश्वरजे स्वर्गदूत त्यादे ङूतेले रदेबे येरे येनब सोरो ज्य तदे, “कर्नेलियस!”
ङू सने री-फोली मेस्ये ङूदे येर्बे यब आवाज तदे, “शाऊल, ओ शाऊल, नदे ङैने चेने सतनम् चे?”