25 सिमोन पत्रुस मेर्देबे मी तूप्न ख्य। होने मी तूप्नब मीयूदे ङूने यदे, “येशूजे स्यूस्स्यायू नङ्जे नैये ङूजे स्यूस्स्या ते?” पत्रुसदे यदे, “ङ दी।”
होर्दे पत्रुस फीने य्वेने टून ख्य। त्वोम त्या ङू ट्याने रदेबे यदे, “नैये गालीलजे येशूप्रे ख्यब तेया?”
पत्रुस मो य्वेने टून ख्य, हन्छ्वाब पात्ता केन् पूस्र्याजे त्वोमयू नङ्ने त्या हैयाने रदे,
हैयाने य्वेजे अन्द्रने मी नेन्देबे मीयू रूप् क्यूत्देबे टून ख्य। पत्रुस ये थमयूप्रे टूङ्दे।
त्वोम त्यादे मीजे ओथ्याङ्ने पत्रुस टूनब तङ्देबे चेलाबे लेत्दे, मेस्ये यदे, “अम्ब मीये ङूप्रेनै ख्य।”
तर पत्रुसदे येरे यदेबे ङ दी यदे, “या मो, ङैदे ङू अन्स्ये।”