17 होर्दे ख्योने टूङब हम्ब मदी पीचदे पत्रुसने यदे, “नैये अम्ब मीजे स्यूस्स्यायू नङ्जे मीत्या ते?” ङूदे यदे, “ङ दी।”
पत्रुसदे येशूने जवाफ पीन्दे, “नैजे कारणदे क्वादेने विश्वास क्यापीलीने ङ कलङ्बेये अन्क्यापी।”
थमयूदे येशूने चूङ्देबे कूदीदे, मेस्ये ङूने पात्ता केन् पूस्र्याजे कीम्ने रेत्दे। तर पत्रुस चीन्तङदे ङूजे ङ्ये-ङ्ये गीलीदे।
तर पत्रुस ख्यो लजे फीने मेर्न ख्य। पात्ता केन् पूस्र्याने स्येब स्यूस्स्यादे फीने योङ्देबे ख्यो लने टूङब मदी पीचने यदेबे नङ्ने पत्रुस रेत्दे।
सिमोन पत्रुस मेर्देबे मी तूप्न ख्य। होने मी तूप्नब मीयूदे ङूने यदे, “येशूजे स्यूस्स्यायू नङ्जे नैये ङूजे स्यूस्स्या ते?” पत्रुसदे यदे, “ङ दी।”
थमयूदे ङूने यदे, “नासरतजे येशूने।” येशूदे थमयूने यदे, “हम्ब ङ ख्यङ्।” मेस्ये ङूने चूङ्स्ये पीनब यहूदाये थमयूप्रे मेर्न ख्य।
येशूदे जवाफ पीन्दे, “ङैदे नमयूने येकदे, ङ ङू ख्यङ्। कादेये नमयूदे ङैने मल्न ख्यङ् यलो अम्ब बाँकी मीयूनेब प्रस्ये पीन्।”
कन्छ्वाब थमयूदे च जेन्दे, हन्छ्वाब येशूदे सिमोन पत्रुसने यदे, “यूहन्नाजे च सिमोन, नदे ङैने थमयूदे यली थेप् माया चीक्क्या?” पत्रुसदे यदे, चीक्क्य प्रभु, ङैदे नने माया चीक्क्य, यब नने था ख्यङ्।” येशूदे ङूने यदे, “ङैजे स्वान्यूने चेलाबे छ।”
ङूदे ख्योने ठ्याक्-ठ्याक् चीन्नूब रोदा मीन् ख्यब त्वोम ख्यो पूकने रदे।