14 ङैदे नमयूने चै आज्ञा पीन्क्य, हम्ब नमयूदे चीत्देयलो नमयू ङैजे ख्योन् क्यूक्क्य।
चेनेयलो स्वर्गने ख्यब ङैजे पजे आज्ञा सूदे मन्दीय, हम्बने ङैजे च्योन्, ङैजे स्यङ्, मेस्ये ङैजे म क्यूक्क्य।”
ङैजे ख्योन्यू, ङ नमयूने यीय, थमयू तङ्देबे अम्फलाची थमयूदे ङ्व त्या सेखूइय, तर होर्दे ङ्येदे सूजो चैये चे अन्खू।
कादेये नमयूदे अम्ब पो स्येदेबे हम्ब चीत्देयलो नमयूदे असी प्रेक्क्य।
नमयूदे ङैने प्रेम चीक्क्य यलो ङैजे आज्ञायू मन्दीय।
ङैजे आज्ञा ङ्यीन्देबे सूदे मन्दीय हम्बदे ङैने प्रेम चेब क्यूक्क्य। होर्दे ङैने प्रेम चेबने ङैजे पदे प्रेम चीक्क्य। ङ हम्ब मीने प्रेम चीक्क्य, मेस्ये ङ रङ्सेब ङू ट्याने तङ्रीय।”
ङैदे नमयूने ‘ङ अन्-यादे प्रेन ख्यङ्, मेस्ये फेरि नमयू ट्याने ल्वारीय’ यब पो नमयूदे तैक ख्यङ्। नमयूदे ङैने प्रेम चे यलो ङ प ट्याने प्रेन ख्यङ् यब पो तदेबे नमयू सोरो तङ ख्यङ्दे, चेनेयलो प ङ यली सोरो केन् ख्यङ्।
ङूजे मदे त्वोयूने यदे, “ङूदे च येको, हम्बने ची।”
“अब्राहामदे परमेश्वरने विश्वास चीत्दे, मेस्ये हम्ब विश्वासदे चीत्देबे ङू धार्मिकता ठर्तीदे”, यब पवित्र धर्मशास्त्रजे पो पूरा क्यूत्दे, येर्बे अब्राहाम परमेश्वरजे ख्योन् क्यूत्दे।
परमेश्वरजे आज्ञायू ङीनदे मन्दीलो ङूने प्रेम चेब क्यूक्क्य। ङूजे आज्ञायू सोरो गरो त्वो।