28 अन्छ्वा यदेबे मार्था थे चेकीदे, मेस्ये रङ्सेजे च्योन् मरियमने कोदेबे आलाक्के यदे, “गुरुज्यू फ्योरदे, मेस्ये नने कोन ख्यङ्।”
येशूदे यदे, “सहरने ख्यब मी त्या ट्याने प्र, मेस्ये ङूने य, ‘गुरुदे य ख्यङ्, ङैजे बील फ्योरदे। ङ रङ्से स्यूस्स्यायूप्रे निस्तारजे दीन्बर नैजे कीम्ने मन्दीय’।”
होर्दे येशू केत्रा मेर्दे मेस्ये, “ङूने छो-को।” यदे, होर्दे थमयूदे हम्ब म्या अन्तङब मीने येरे यदेबे कोदे, “अम्फलाची, लङ्, येशूदे नने कोन ख्यङ्।”
हम्ब मी कम्ब कीम्ने प्रीय हम्ब कीम् नोबोने य ‘गुरुज्यूदे य ख्यङ्, ङैजे स्यूस्स्यायूप्रे टूङ्देबे निस्तार-दीन्बरजे भात्यार् चब ङैजे ङ्योवजे कोठा केने ख्यङ्?’
नमयूदे हम्ब कीम्जे मालिकने य, ‘गुरुदे नने ल्वे ख्यङ्, ङैदे रङ्से स्यूस्स्यायूप्रे निस्तार-दीन्बरजे भत्यार् चब ङ्य्वोबजे-कोठा केने ख्यङ्?’
अन्द्रियासदे खूम रङ्से अत सिमोनने तूदे, मेस्ये यदे, “ङीदे मसीहने तूदे।” (‘मसीह’ जे अर्थ ‘ख्रीष्ट’ ख्यङ्।)
फिलिपदे नथानेलने तूदेबे यदे, “मोशाजे नियमने मेस्ये अगमवक्तायूदे सूजे बारेने लिख्दीये ख्य, हम्ब योसेफजे च, नासरतजे येशूने ङीदे त्व ख्यङ्।”
ख्योने टूनब सीन्त्रीदे ङूजे प्रङ्बजे लागि ख्यो पूक्मीय, मेस्ये स्वान्यूदे ङूजे के ङ्यीन्क्य, होर्दे ङूदे रङ्से स्वान्यूने मीन्दे कोय, होर्दे थमयू फीने कूबीय।
येशू रेन ख्यङ् यब पो तदेबे मार्था गीलीदेबे ङूने तूदे। तर मरियम कीम्नेने टूनूदे।
अम्ब पो तबने मरियाम ग्वे लङ्देबे येशू ट्याने थेचेकीदे।
हन्छ्वाब येशू तने अम्फ्योर ख्य, तर मार्थादे केने त्व ख्य होयानेने ङू ख्य।
नमयू ङैने गुरुज्यू मेस्ये प्रभु य ख्यङ्, हम्ब नमयूदे तम्दम्ने यदे, चेनेयलो ङ हम्बने ख्यङ्।
येशूदे ङूने यदे, “मरियम!” ङूदे येशूतेले ल्वादेबे हिब्रू केने यदे, “रब्बोनी!” यदे, अम्बजे अर्थ “गुरुज्यू” ख्यङ्।
येशूदे प्रेम चेब स्यूस्स्यादे पत्रुसने यदे, “ङू प्रभु टूङ्।” “ङू प्रभुटोङ्” यब तदेबे सिमोन पत्रुसदे रङ्सेजे ङ्वजे फीने ह्वेब कोला ढप्ने यूर् पूत्दे चेनेयलो ङूदे कोला प्यङ्ये ख्य, मेस्ये समुद्रने थे नेनी।
येरेक्यूत्देबे नमयूदे चीन्नप्रने त्यादे त्याने आँट पीन्, मेस्ये त्यादे सूजोने बोल्यो बन्देब काम चीन्नू।
येरेक्यूत्देबे गेल्लीकब लायू तो लङ्, बोङ् त्वब पूजीयू बोल्यो ची।