21 होर्दे मार्थादे येशूने यदे, “प्रभु, न अन्-याने ख्ययलो ङैजे योङ् अन्सीये ख्यङ्दे।
कन्छ्वाब येशूदे थमयूने अम्ब पो येन ख्य, हन्छ्वाब सभा-कीम्जे हुकुम चेब मीत्या रदेबे, येशूने स्यूव पीन्देबे यदे, “ङैजे चीमी चूजोके सीइ तर न रदेबे ङू फ्याने नैजे ला येम्मी, मेस्ये ङू सोम्बो क्यूक्क्य।”
प्रभुने अत्तर छेल्मीदेबे रङ्सेजे ट फूदे ङूजे तोप् फील्मेब मरियाम अम्बने ख्य। अम्ब मरियमजे च्योन् लाजरस नेन ख्य।
अम्ब अची ङ्हीदे येशू ट्याने येरे यदेबे सम्चर् चङ्पीदे, “प्रभु, नदे सूने माया चे ख्य, ङू नेन ख्यङ्।”
कन्छ्वाब मरियाम येशू ख्यब नेने फ्योरदे मेस्ये येशूने तङ्दे हन्छ्वाब, “हे प्रभु, न येने ख्ययलो ङैजे योङ् अन्सीये ख्यङ्दे” यदेबे येशूजे तोप्ने स्यूव पीन्दे।
तर कोइ कोइदे यदे, “म्या अन्तङबने म्या तङ ख्व चीम्मेब मीदे अम्ब लाजरसनेये अन्सीब चीम्मे अङ् ख्वया?