2 प्रभुने अत्तर छेल्मीदेबे रङ्सेजे ट फूदे ङूजे तोप् फील्मेब मरियाम अम्बने ख्य। अम्ब मरियमजे च्योन् लाजरस नेन ख्य।
येशू बेथानिया तजे कुष्ठ बीद लादीकब मी सिमोनजे कीम्ने कङ् चने टूनूब मदी त्यादे लूङ्कार्जे तीयाँने कूम लू पर्देब बस् रब जटामसीजे मूरगू रेत्दे। ङूदे तीयाजे लू पर्देबे हम्ब भस् रब जटामसीजे मूर्गू येशूजे टने फैम्मीदे।
कन्छ्वाब प्रभुदे हम्ब मदीने तङ्दे, हन्छ्वाब ङूने ङ्येम्देबे यदे, “अङ्-ङूलाची।”
यूहन्नादे ङूजे स्यूस्स्यायू नङ्ने ङ्हीने प्रभु ट्याने अम्ब पो ल्वेने कूल्बीदे, “सू रस्ये ख्य, हम्ब नयीर? या ङी सूजो कोइजे आशा चे पर्दे?”
होर्दे मार्थादे येशूने यदे, “प्रभु, न अन्-याने ख्ययलो ङैजे योङ् अन्सीये ख्यङ्दे।
अम्ब अची ङ्हीदे येशू ट्याने येरे यदेबे सम्चर् चङ्पीदे, “प्रभु, नदे सूने माया चे ख्य, ङू नेन ख्यङ्।”
कन्छ्वाब मरियाम येशू ख्यब नेने फ्योरदे मेस्ये येशूने तङ्दे हन्छ्वाब, “हे प्रभु, न येने ख्ययलो ङैजे योङ् अन्सीये ख्यङ्दे” यदेबे येशूजे तोप्ने स्यूव पीन्दे।
होर्दे मरियमदे सोरो कूम लू पर्देबे जटामसीजे बस्न रब अत्तर आधा लिटरलाप्र रेत्देबे येशूजे तोप्ने छेल्मीदे, मेस्ये ङूजे तोप् रङ्सेजे ट फूदे फील्मीदे, होर्दे हम्ब अत्तरजे बस्नदे कीम् फ्यादे।
नमयू ङैने गुरुज्यू मेस्ये प्रभु य ख्यङ्, हम्ब नमयूदे तम्दम्ने यदे, चेनेयलो ङ हम्बने ख्यङ्।
कादेये ङ नमयूजे प्रभुप्रे गुरु क्यूत्देबेये नमयूजे तोप् ठूमे ख्यङ् यलो नमयूदेये त्यादे त्याजे तोप् ठ्व पर्दीय,