21 थमयूदे लोत्दे, “होरेयलो न सू स्व? न एलिया औ?” यूहन्नादे यदे, “अँह, ङ दी।” थमयूदे लोत्दे, “च न अगमवक्ता औ? “दी!” यूहन्नादे जवाफ पीन्दे,
कादेये नमयूदे अम्ब पोयूने ग्रहण चेने राजी क्यूल्लो, रीय यब एलिया अम्बने ख्यङ्।
थमयूदे जवाफ पीन्दे, “कोइदे बप्तिस्मा पीनब यूहन्ना, कोइदे एलिया, मेस्ये कोइदे यर्मिया या अगमवक्तायू नङ्जे मीत्या ख्यङ् यदेबे य ख्यङ्।”
हुलने ख्यब मीयूदे जवाफ पीन्दे, “ङू गालीलजे नासरतदे रब अगमवक्ता, येशू टूङ्।”
पयूजे सेम् च-चीमी फ्याने मेस्ये आज्ञा अन्ङ्यीनयूने धर्मीयूजे बुद्धि तेलेयोर् ल्वाने मेस्ये प्रभुजे लागि ज्य बन्दीयेब जात त्या तयार चेने प्रभुजे खूम्दे ङू एलियाजे आत्माप्रे शक्तिने प्रीय।”
थमयूदे यदे, “न सू ख्यङ्, य! ङीने कूल्बेब ट्याने ङीदे जवाफ कूब पर्दीय। न रङ्सेने सू यीय?”
होर्दे थमयूदे ङूने लोत्दे, “न ख्रीष्टये दी, एलियाये दी, हम्ब अगमवक्ताये दी यलो, चैने बप्तिस्मा पीन्?”
येरेक्यूत्देबे येशूदे चेब अम्ब च्यूनू तङ्देबे हम्ब मीयूदे यदे, “संसारने रीय यब अगमवक्ता तम्दम्ने ङूने टोङ्।”
कोइ मीदे अम्ब पो ङ्यीन्देबे यदे, “अम्ब मी तम्दम्ने अगमवक्ता टूङ्।”