6 येरेक्यूत्देबे कन्छ्वाब मूल स्यूस्स्यायू फूङ् क्यूत्दे, हन्छ्वाब थमयूदे ङूने लोत्दे, “ओ प्रभु, नदे अम्ब बीलने ङीजे इस्राएल देशने मुक्ति चीम्मेइर?”
येशूदे थमयूने यदे, “तम्दम्ने एलिया रीय, मेस्ये ङूदे साप्ताने फेरि सूधारतीय।
येशूदे ङूने लोत्दे, “नने च चैत्ये?” ङूदे येशूने यदे, बिन्ती ख्यङ् “नैजे राज्यने, ङैजे अम्ब च ङ्ही नङ्ने च त्या नैजे स्येत्तेयोर, मेस्ये सूजो च त्याब योन्देयोर टूङ प्रेस्स्य।”
कन्छ्वाब येशू जैतून गङ्ने टून ख्य हम्ब बीलने स्यूस्स्यायू स्यूट्टे रदेबे ङूने लोत्दे, “गुरुज्यू, ङीने स्य्वे-च, अम्ब पो कलङ् क्यूक्क्य, मेस्ये न कलङ् रीय, होरदे अम्ब संसारजे आखिरी क्यूट्टमेब च्यूनू च क्यूक्क्य?”
येशूदे थमयूने यदे, “तम्दम्ने, एलिया खूम् रीय, ङूदे साप्ता सेयू खूम्जे प्रने चीक्क्य। तर मीजे चदे कूम छरङ् प्रेत्देबे सूजो मीयूदे अन्जीदेबे न पूक्क्य यदेबे केरे धर्मशास्त्रने लिख्दीदे स्व?
परमेश्वरजे राज्य कलङ् रीय यदेबे फरिसीयूदे ल्वेब पोजे जवाफने येशूदे थमयूने यदे, “परमेश्वरजे राज्य तङ्लाबे अन्र,
थमयूदे अम्ब पो ङ्यीन्नूब येशूदे थमयूने उखान त्या स्य्वे मैदे। ङू यरूशलेमजे ट्याने ख्य, होर्दे मीयूदे परमेश्वरजे राज्य तूरून्तै रमेख्यङ् यदेबे ह्वे चीन्न ख्य।
केर्बे ङैजे पदे ङैने राज्य त्या पीन्दे, ङैदेये नमयूने पीन्क्य,
ङूने तङ्देबे पत्रुसदे येशूने यदे, “प्रभु, अम्ब मीजे बारेने च क्यूक्क्य?”