16 साप्ता धर्मशास्त्र परमेश्वरजे आत्माजे शक्ति प्रेत्देबे र ख्यङ्, अम्ब शिक्षा पीनने, अर्ती पीनने, भुल सूधारदेने, मेस्ये ज्य जीयाजे तालिम पीनने कूम फाइदाजे क्यूक्य।
होर्दे येशूदे थमयूने यदे, “येरेक्यूत्देबे स्वर्गराज्यजे शिक्षा प्रेब पन्डेयू क्वाने कीम् त्याजे मालिकप्र ख्यङ्। ङूदे रङ्से बेङेदे कूम लूजे सर् मेस्ये ङीङ् सामानयू फीने योन्क्य।”
येशूदे थमयूने यदे, “नमयूदे धर्मशास्त्रने लिख्दीयेब पो कलङ्बेये अन्छ्य्वे? ‘कम्ब लूङ् कीम् थ्याब मीयूदे काम अन्लादी यदेबे छाबे ख्य, हम्ब लूङ्ने कूनजे जा प्वेब सूर्जे लूङ् क्यूत्दे, येरे परमप्रभुदेने क्यूस्से पीनख्यङ्, ङीनजे लागि अम्ब सोरो हार्मन्देब पो ख्यङ्।’
येशूदे थमयूने यदे, “होरेयलो दाऊदने परमेश्वरजे आत्मादे पीनब बोङ् प्रेत्देबे ङूने केर्बे प्रभु यदेबे क्व-खूइय? ङूदे यदे,
तर कादेये ङैदे स्यदेयलो धर्मशास्त्रने येर्बे क्यूरपर्तीय यदेबे लिख्दीयेब पो केर्बे पूरा क्यूर खूइय?”
तर अगमवक्तायूदे धर्मशास्त्रने लिख्दीयेब पोयू पूरा क्यूस्स्य यदेबे अम्ब टक्कने क्यूर ख्यङ्।” होर्दे स्यूस्स्यायू क्वादेने येशू पङ्गीदेबे ग्येयी।
येशूदे थमयूने यदे, “नमयू भूलने पर्तीकब कारण अम्बने ते स्व, नमयूदे न धर्मशास्त्र स्ये ख्यङ्, न परमेश्वरजे शक्ति स्ये ख्यङ्?
पवित्र आत्मादे दाऊद रङ्सेने येरे यस्ये पीन्दे, “ ‘परम्प्रभुदे ङैजे प्रभुने यदे, “कन्छ्वासेमे ङैदे नैजे शत्रुयूने नैजे तोप् त्याङ् नङ्ने अन्-येन्, हन्छ्वासेमे न ङैजे स्येत्तेयोर् टूङ्”।’
कादेये कोइ ट्याने परमेश्वरजे वचन रदे, हम्बयूने ङूदे देवयू यदे, मेस्ये धर्मशास्त्र लूच्च क्यूर अन्खू,
चेनेयलो अन्ज्य काम चेबयू क्वादेने ओथ्याङ्ने अन्ज्य चीक्क्य। ओथ्याङ्ने थमयूदे चेब कामयू तङ्क्य यदेबे फ ख्यङ् मेस्ये थमयू ओथ्याङ्ने अन्र।
“च्योन्यू, धर्मशास्त्रजे वचन पूरा क्यूर पर्देख्य, हम्ब पो येशूने चूङब मीयूजे अगुवा यहूदाजे बारेने दाऊदजे ङूरदे मालाङ्ने पवित्र आत्मादे क्यम ख्य।
ङूदे प्रभुजे बारेने शिक्षा प्रे-ख्य, मेस्ये आत्माने जोसीलो क्यूत्देबे ङूदे येशूजे बारेने पोयू चेलाबे क्यम ख्य, मेस्ये लोम्मे ख्य। तर ङूदे यूहन्नादे पीनब बप्तिस्मात्या स्ये ख्य।
ङैदे नमयूने ज्य क्यूरब पो टक्कने स्योत्दे, मेस्ये खोत्ताजे कीम् कीम्ने प्रेये-प्रेये शिक्षा पीन्दे।
चेनेयलो परमेश्वरदे यब पोयू टक्कने ङैदे नमयूने स्योत्दे।
थमयू त्यात्याप्रे अम्मील्ले क्यूत्देबे प्र मेल्नूब पावलदे अम्ब आखिरीजे पो यदे, “यशैया अगमवक्ताप्रे क्यूत्देबे पवित्र आत्मादे नमयूजे मेमेने यब पो तम्दम् ख्यङ्,
धर्मशास्त्रने लिख्दीयेब पोयूदे ङीनने शिक्षा पीन्क्य। येर्बे धर्मशास्त्रदे रब धेरेन् मेस्ये आँट प्रेब पोदे ङीनने थेप् आशा पीन्क्य।
मूर्ख मीयूने सूधारदीय, ज्य अन्स्येबयूने लोम-तन चीक्क्य। नमयूने ख्यङ् चेनेयलो मोशाजे नियमदे बुद्धि मेस्ये सत्य पो टक्क लोम ख्यङ्-
तम्दम्ने, यहूदी क्यूरब फाइदा ख्यङ्। पात्ता खूम परमेश्वरदे रङ्सेजे पवित्र वचन यहूदीयूने पीन्दे।
परमेश्वरदे ङूने “धर्मी ठर्दीदे” यब पो अब्राहामजे लागि त्या लिख्दीयेब दी,
क्वाजेने भलो क्यूस्स्य यदेबे पवित्र आत्माजे काम तङने बरयू पीने ख्यङ्।
यहूदी तेब मीयूदे परमेश्वरने विश्वास चीत्देबे परमेश्वरदे थमयूने धर्मी ठर्दीमीय यदेबे धर्मशास्त्रने खूम्मेस्येने लिख्दीये ख्य, होरेक्यूत्देबे अब्राहामने अम्ब सूगब खबर मीयूङ्ने येर्बे स्य्वेत्दे, “नेप्रे क्यूत्देबे साप्ता जातजे मीयूदे असी प्रेक्क्य।”
रङ्सेजे विरोध चेयूप्रे चीद क्यूत्देबे ज्य लोम-तन ख्वब क्यूर पर्दीय। होरेक्यूल्लो कादेये परमेश्वरदे थमयूने पश्चात्ताप चीत्देबे ल्वारब सेम् होर्दे सत्य पो चेलाबे क्व ख्वब सेम् पीन्क्य।
परमेश्वरजे वचन स्य्वेने बील-अबील तयार क्यून्नू। धेरेन्बे शिक्षा पीन्देबे अर्ती पीन्, ङर्मी, आँट पीन्।
होर्दे विश्वासब, आशा चीन्नब पो तम्दम्ने क्यूट्टीय यदेबे सेम्ने पक्क चेब मेस्ये अन्तङब पोजे प्रमाण ख्यङ्।
येरेक्यूत्देबे पवित्र आत्मादे य ख्यङ्, “दीनी नमयूदे परमेश्वरजे के ङ्यीन्दे यलो,
चेनेयलो परमेश्वरजे वचन सोम्बो मेस्ये काम फर ख्वब ख्यङ्, मेस्ये पट्टी-ङ्हीदेने छ्यर धर ख्यब तरवार यली थेप् छ्यर ख्यङ्। अम्बदे प्राण मेस्ये आत्माने हम्बजे जोर्न्या जोर्न्या होर्दे नोङ्र्याजे नङ्ने ख्यब स्यीम्ने भा-भा चीत्देबे ती-छो भोङ् चेब, सेम्जे पो मेस्ये इच्छाने जाँचते खूइय।