13 तर ङीनदे परमेश्वरजे कबुल अनुसार सर् स्वर्ग मेस्ये सर् पृथ्वीजे लम् लेक्क्य, हैयाने परमेश्वजे धार्मिक्तादे बास टूङ्क्य।
सृष्टि रङ्सेने नाश क्यूरब बन्धन्दे छुटकारा क्यूक्क्य, मेस्ये परमेश्वरजे च चीमीयूदे प्रेब महिमाजे छुटकाराने सामेल् क्यूक्क्य।
येरेक्यूत्देबे ङूदे ङीनने पात्ता केन् मेस्ये सोरो ज्य कबुल पीने ख्यङ्, चेनेयलो अम्ब संसारजे अन्ज्य इच्छायूदे चीत्देबे योङ्रब अन्ज्य विचारयू क्यापीदेबे नमयू परमेश्वरजे स्वभाव टेल्देबे जीया च।
होर्दे ङैदे सर् मू मेस्ये सर् पृथ्वी तङ्दे, चेनेयलो खूम्जे मू मेस्ये खूम्जे पृथ्वी सू-मलीदेबे गीले ख्य। समुद्रब होने त्वने त्वो।
तर थुमाजे जीयाजे किताबने मीन् लिख्दीयेबयू त्यामे होने क्योब प्रेक्क्य, सूजो अशुद्ध सेयू, ङ्येत्या काम फरबयू, लूच्च क्यमबयू कम्ब तर्तीप्देये हम्ब सहर नङ्ने क्योब प्रेस्स्ये त्वो।