16 ङ फेरि यीय, सूमीदेये ङैने मूर्ख मी अम्मन्स्य। तर नमयूदे ङैने मूर्ख मी मन्क्य यलीने मूर्ख मीप्र मन्देबे ङैने ग्रहण ची, चेनेयलो ङैदेये छीत्या त्वे प्रेक्क्य।
ङ तेतेत्या मूर्ख क्यूल्लीने नमयूदे सैदीमीय यदेबे आशा चीक्क्य; तर नमयूदे खूम्ने सैदीमीक ख्यङ्।
मूर्ख मीयूने सूस्योलोने सैदीदेबे नमयू तामा बुद्धि ख्यब क्यूर्यो।
अम्बदे चैये फाइदा अन्क्यूल्लीने ङ त्वोन्न पर्ते ख्यङ्। प्रभुदे पीन्देबे प्रेब दर्शनयू मेस्ये ङूदे तम्मेब नङ्सू पोयू ङैदे येन ख्यङ्।
मूर्ख मीदे प्रने ङैदे चीन्न ख्यङ्। नमयूदे ङैने येरे चेने कर चङ्दे। तम्दम्ने नमयूदे ङैजे सार्या चे पर्ते ख्य। चेनेयलो ङ चैत्याये दीलीने पात्ता केन् मूल स्यूस्स्यायू यली चैपोनेये कम् त्वो।
कोदेये ङ केन् त्वेब सेम् चीक्क्य यलीने ङ मूर्ख मीप्र क्यूस्से त्वो, चेनेयलो ङैदे तम्दम् पो क्यम्नब क्यूक्क्य। तर मीयूदे तङब मेस्ये तब पोयूयली थेप् सूदेये ङैने केन् अम्मन्स्य यदेबे ङ केन् त्वेब पो कूम अन्चील्लाबे टून ख्यङ्।
कादेये ङीजे दीमाग ठेगन्ने त्वो यलो अम्ब परमेश्वरजे लागिने क्यूर ख्यङ्, होरदे कादेये ङीजे दीमाग ज्य क्यूल्लो अम्ब नमयूजे लागिने ख्यङ्।