11 ङी होने फ्योर अम्प्रेल्ली चिट्ठीने चै पो लिख्दीये ख्यङ्, फ्योरबये हम्ब पोने चीक्क्य यदेबे होर मीयूदे कोस्य।
चेनेयलो कोइदे य ख्यङ्, “ङूदे लिख्देब चिट्ठीजे पोयू सोरो भरपर्तेब मेस्ये मीजे सेम् छ्वेब क्यूक्क्य, तर ङू ङीनप्रे क्यूप्प ङू बोङ् त्वब क्यूक्क्य मेस्ये ङूदे क्यमब पोये चैकम्तेब क्यूक्क्य।”
रङ्सेजे सार्या रङ्सेदेने चेब कोइ मीयूप्रे-प्रे ङी त्याप्र नेने येत्देबे रङ्सेने थमयूप्रे करने बोङ् अन्ची। तर थमयू रङ्सेदे रङ्सेने त्यादे त्याप्रे कर्देबे लेप्प थमयू बुद्धि त्वब तङ्क्य।
ङ नमयू ट्याने रब ङैदे सेम् चीन्नप्रने नमयू ज्य क्यून्नब अन्तूने, मेस्ये नमयूदे सेम् चीन्नप्र ङैये अन्तूने यदेबे ङ सोरो फैन ख्यङ्। होने च्य-फा, ठेन, छी, रङ्सेत्यामे लेब, फ्राचे, न प्वे, केन् त्वे मेस्ये गज्याङ् गूज्यूङ् क्यूक्की मन्न ख्यङ्।
येरेक्यूत्देबे नमयू ख्यनेदे ङ चीन्तङ् क्यूल्लीने अम्ब पोयू लिख्दीन ख्यङ्, ङ होने रब सूनेये अन्-ङेयम्लाबे प्रभुदे ङैने पीनब हक चील्ले अम्पर्तीस्य। अम्ब हक प्रभुदे नोङ्बेजे लागि दी, तर ज्य चेजे लागि पीन ख्यङ्।