تیتوس 2:14 - کتاب مقدس به زبان کردی جنوبی - گویش کلهوری
14 هەر ئەو عیسا مەسیحه که گیان خوەێ ئەڕا ئیمه دا تا له هەر خراوێگ ڕزگارمان بکێد و قەومێگ ئەڕا خوەێ پاکەو بکێد که هن خوەێ بون و ئەڕا کاریل خاس غیرەت بیاشتون.
منم ئەو نان زنەیی دەره، هەر ئەوه که له ئاسمانەو هاته خوار. ئەگەر کەسێ له ئی نانه بخوێ، تا ئەبەد زنی مینێ. نانی که من ئەڕا زنەیی جهان بەخشم، جەسەێ منه.»
چەنێ فرەتر، خوین مەسیح که له ڕێ ئەو روح ئەبەدیه خوەێ بی نەخس وه خودا پیشکەش کرد، وژدان ئیمه له کاریل وەدەرد نەخوەر پاکەو کەید تا که خزمەت خوداێ زنی بکێم!
کردەوەدان وەناو بی ئیمانیل وه حرمەتەو بود تا وه ئیجوره وەختێگ که وه زد ئیوه قسیه کەن و ئویشن کردەوەدان خراوه، کاریل خاسدان بوینن و وەناو ڕوژی که خودا دوینن، جەڵاڵی بێەن.
وەلێ ئیوه نەتەوەێگ هەڵوژاریای و کاهنيلێگین که وێنەێ پادشا کاهنی کەن؛ ملەتێگ موقەدەسێگین و قەومێگین که مێلکان خود خوداین؛ تا سفەتیل بەرز ئەیو جار بێین که ئیوه له تیەریکی وەرەو نویر سەرسڕهاوەر خوەێ دەنگ کرد.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
جا ئیجور بەیت تازەێگ خوەنن که وەتیاد: «توی شایسەێ گردن تومارید و شایسەێ واز کردن موریلێ، ئەڕا ئیه که سەر بڕیاێد و وەگەرد خوین خوەد ڕزگاری مەردم له هەر هوز و زوان و قەوم و ملەتێگ، ئەڕا خودا سەندی؛