11 ئەوانه باێه دەمکوت بکریەن، چوینکه ئەوانه وەخاتر تەمای سود کردن چشتیلی تالیم دەن که نەبایه تالیم بێەن و ویجوره وه تەمامی خاوخێزانیل فەنا کەن.
«وای وه حاڵ ئیوه ماموستایل تەورات و فەریسیەیل، ئێ دوڕوییل! چوینکه ئیوه دەر پادشایی ئاسمان وه ڕوی مەردم بەسین؛ خوەدان نیەچینه ناو و نوای کەسیلێ که توان بچنه ناو، گرین.
هویچکەیش دی جرئەت نەکرد پرسیارێ له لێ بکێ.
ئەوه که مزویره و شوان نیه و پەسەگانیش هن ئەوه نین، هەر وەخت بوینی گورگ تێ، پەسەگان هیلێده جێ و دەر چود، گورگێش پەلامار پەسەگان دەێ و تەفرتویناوه کەێ.
ئێرنگه زانیمن ئەو چشته که شەریعەت ئویشێ ئەڕا کەسیلێگ ئویشێ که هانه ژێر شەریعەت، تا هەر دەمێگ بوەسرێید و جهان گشتێ لەنواێ خودا جواوگو بون.
وه ئەو ڕاسی مەسیحه که ها ناو من قەسەم، هویچکەس وەناو مەنتەقەیل ئەخائیه ئی شانازی منه له لێم نیەسیندێ.
بێجگه ئیه، فێر لەمتیکەری و ئی ماڵ ئەو ماڵ گەردین بون و نه تەنیا ڕوژگار وه لەمتیگەری دەنه سەر، بەڵکەم خوسپکەر و فتنیش بون و قسیەيل گەن وه زوان تیەرن.
وەلێ ئەگەر بێوه ژنێگ مناڵیل و مناڵزایلێگ دێرێ، ئەوانه باێه یەکم جار یاێ بگرن که وه پارێزانن له بنەماڵەگەێ خوێان، خوداپەرەسی خوێان له کردەوه نیشان بێەن و ئیجوره قەرد خوێان وه داڵگ و باوگ و باپیرێان بیەنەو، ئەڕا ئیه که ئیه خودا خوەشنودەو کەید.
بوده بایس کیشکاش هەمویشەی له بین ئایەمیلێگ که فکریلێان گەنیاس و له ڕاسی دویرەو کەفتنه، گومان کەن خوداپەرەسی ڕێگه ئەڕا نەف کردنێان.
که له ڕاسی دویرەو کەفتنه و ئویشن زنیەو بوین مردگیل هەر ئێرنگه وه جێ هاتێه و وه ئیجوره ئیمان بڕێگ خاپور کەن.
ئیانه کەسیلێگن که ڕێ پەێا کردنەسه ناو ماڵ مەردم، ژنيل کەم عەقڵ تویش خوێان تیەرن، ژنیلێگ که له ژێر بار گونایل چەمیانەسەو و هەواوهەوەسیل جوراجور، ئەوانه وه هەر لاێگەو کیشێد،
ئەڕا ئیه که هێوەتکەر کلیسا کاروەدەس خوداس، جا نەبایه وەناو زنەیی چشتێگ بیاشتوی که بوده بایس سەرزەنشتێ. ئەوه نەبایه لویتبەرز بود یا زوی کەفلەهەرز بود یا سەرخوەشکەر یا زورگو بود یا تەمای پویل بیاشتوی،
ئەوه باێه وه کەڵام دڵنیایگ که تالیم دریاس قورس بلچکێی تا بتویەنێ مەردم وه پێ تالیم درس ئاموژیاری بکێد و هەرئیجوره بخوڕێده مل کەسیلێ که له نوای وسن.
وه ئەو کەسه که بوده بایس جیایی یەێ جار و ئمجا له شونێ ئەڕا دویم جار هەڕەشه بکه، وەشونێ وەگەردیەو بێند بشێون.