4 تا ئەو چشتیل درسه که شەریعەت داواکاری کەێ، وەناومان باێده دی، وەناو ئیمه که نه وه پێ جەسه بەڵکەم وه پێ روح خودا ڕێ رەوشت کیم.
هەر دگیان له وەرچەو خوداوه سالح بین، ڕێ رەوشتیان وه پێ گشت حوکمیل و واجویل خوداوەند بی نەخس بی.
جا ئەگەر پیاێگ که خەتەنه نویه، حوکمیل شەریعەت وه جێ بارێ، ئێ خەتەنه کریا وه حساو نیەتێد؟
جا ئێ ئیمه شەریعەت وەگەرد ئی ئیمانه خاپور کیم؟ هەراێهەر! وەچەواشه ئیمه شەریعەت بەردەوامەو کیم.
و لاڵکمه پێدان ناچار نەوم وەختێ هامه لادان، وەگەرد کەسیلێ که فکر کەن ئیمه وەگەرد پەێمانەیل ئی جهانه زنەیی کيمن، وه تنیەو مامڵه بکەم.
چوینکه هەر چەن وەناو ئی جهان دێمنێ سەر، وەلێ وه ڕێ رەوشت جهان شەڕ نیەکیم.
وەلێ مه ئویشم وه روح خودا زنەیی بکێن که ئاوەختیێل جەسه وه جێ نیەتێەرین.
وەلێ ئێرنگه مەسیح ئیوه وەناو جەسەێ بەشەری خوەێ وەگەرد مردنێ ئاشتی داس، تا ئیوه موقەدەس و بی نەخس و دویر له هەر سەرزەنشتێگ بارێده ئەڕا لاێ خودا،
هاتینەسه ناو جەماێەت یەکم زگێل که ناویلێان وەناو ئاسمان نویسریاس. هاتینەسه ئەڕا لاێ خوداێگ که وه گشتیەکی داوەری کەی، هاتینەسه ئەڕا لاێ روحیل سالحانیلێگ که کامڵەو بینه،
ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه ڕوڵەیل خودایم، هێمراێ ئاشکرا نویه بویمنه چه. وەلێ زانیمن وەختێ ئەیو ئاشکرا بود بویمنه وێنەێ ئەیو، چوینکه ئەیو هەر ئەوجورە که هەس، دوینیمنێ.
وه ئەیو که تویەناس ئیوه له کەفتن بپارێزنێ و وه لاێ پڕ جەڵاڵ خوەێ بی نەخس و نیقەڵتوز له خوەشی فره گەوراێگ گورجەو بکێد،
هویچ دروێگ وەناو دەمیانەو پەێا نوی. ئەڕا ئیه که ئیانه هویچ نەخسێگ وەناو خوێان نێرن.